Saturday, March 03, 2007

ΤΑ ΜΑΛΤ (Μερός β΄)


Συνεχίζομεν δίχως περιττές εισαγωγές καθότι τα είπαμεν όλα –η σχεδόν- στο α μέρος.
Λοιπόν σήμερον θα μάθουμε λίγες μάρκες και καλές. Ταυτόχρονα θα ταξιδέψουμε σε μέρη εξωτικά με βιβλία άκρως ενδιαφέροντα.


Maccalan 12 y.o. 23/30 18 y.o 26/30
Ξεκινάμε με μια μάρκα ορόσημο. Ό,τι και να σας πουν αν παραγγείλετε κάπου Μακάλαν θα δείξετε ότι είστε γνώστες. Έχει επιτυχία και στη χώρα μας (ίσως επειδή με μια απλή αλλαγή των συλλαβών σχηματίζει το μικρό όνομα σχεδόν όλων μας!).
Η εταιρεία έχει λεπτομερές σάιτ όπου μπορείτε να δείτε τις πραγματικά πολυάριθμες εκδόσεις αυτού του μαγικού νερού που καίει. Ας δώσουμε εν τάχει τις εκδόσεις.
Απλώς παλαιωμένα: 10,12,15,18,21,25,30 κι από κει και πέρα: Gran reserva (δηλ. είναι φτιαγμένο για άτομα που έχουν μεγάλα τζιπ και άρα μεγάλη ρεζέρβα), replica editions (απομιμήσεις παλαιών μπουκαλιών) 1876, 1874, 1861, 1841 (όλα υπέροχα). Μετά: διάφορες εκδόσεις cask strength, από απλά σε άλλα ωριμασμένα σε βαρέλια από σέρι. Σπέσιαλ έκδοση Millenium 50 years old distilled 1949 (όπως καταλαβαίνετε αυτό θα είναι φτηνό) μια αντίστοιχη του 1946 (βλέπε φωτο) όπου σου δίνουν και πτυχίο κιόλας, και μετά απλές εκδόσεις παλαιωμένες από το 1926 περίπου μέχρι τα σημερινά χρόνια. (Δηλαδή μπορείτε να αγοράσετε του 1968 για να το χαρίσετε στον καλό σας αν γεννήθηκε –σαν τον υποφαινόμενο- εκείνη τη χρονιά. Θα χρειαστεί να δώσετε περίπου 825 λίρες Αγγλίας όνλι. Γι’ αυτό συμφέρει να ξαναδείτε τον πιτσιρικά της έβγας της γειτονιάς σας που γεννήθηκε το 1986 το παλικάρι κι αυτομάτως η μπουκάλα-το δώρο- πέφτει στα 120 λιρούλες. Είδατε οι νέοι; Εμ την εμπειρία την πληρώνεις)
Γενικά οι εκδόσεις του Μακάλαν είναι ατελείωτες, βαρέθηκα να γράφω.
Παλαιότερα το Μακάλαν ήταν αντιμετωπίσιμα φθηνό τώρα οι τιμές έχουν ξεφύγει. Ό,τι και να πιείτε ωραίο είναι. Έχω δοκιμάσει το 18αρι κι ήταν υπέροχο. Άξιζε όλα τα λεφτά του.
Τώρα τελευταία έχει βγει η σειρά των δεκαετιών. Τέσσερις εκδόσεις: twenties, thirties, forties, fifties. Ο Νουβάντας μου χάρισε το φορτις για τα σαράντα χρόνια της χούντας και το ’πια φίλοι. Υπέροχο. Είτε σκέτο, είτε με λίγο νερό είτε με λίγο πάγο σου άφηνε τη γεύση της ήρεμης δύναμης, του ποτού που δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα. Μια σημείωση: αυτές οι εκδόσεις είναι των 500 cl κι όχι των 700 που είναι οι νορμάλ μπουκάλες. Θυμίζω από αεροδρόμια είναι του λίτρου.
Στην Αθήνα συνήθως θα βρείτε το 12, το 15, το 18 και το 25, άντε και καμιά σπέσιαλ έκδοση όπως η ρέπλικα. Όμως ως γνωστόν οι πολύ παλαιωμένες γίνονται και απαγορευτικές εκτός κι αν είσαστε κολλητάρια με το σουλτάνο του Μπρουνέι όπως εγώ.
Τι να διαβάζετε και πού με Μακάλαν;
Βράδυ, στον πέτρινο πύργο των φίλων σας θα διαβάζετε την Καρτερία, το ταξίδι του Σάκλετον και των αντρών του στους πάγους. Τότε που υπήρχαν άντρες και εξερευνητές. Τότε που η σκληρότητα βάδιζε δίπλα δίπλα με το κουράγιο και τη δύναμη. Τότε που ο άνθρωπος ξεπερνούσε τον εαυτό του.
(Σήμερα υπάρχει ο Ψινάκης για τους χάι κι ο Λαζόπουλος για τους ιντελεκτουέλ).

Oban 14 y.o. 19/30
Το Ομπάν ήταν στην εξάδα (βλέπε φωτο) από εκείνα τα μαλτ που ήρθαν πριν από καμία 17 χρόνια και έφεραν τους Έλληνες πιο κοντά στα μαλτ. Το Ομπάν είναι σοβαρό μάλτ. Δεν σ’ ανεβάζει στα ουράνια, δεν σε απογοητεύει. Είναι ένας ευθυτενής, αυστηρός αλλά δίκαιος άνθρωπος. Μην περιμένετε ξεφαντώματα με το Ομπάν. Έχει όμως κι εύκολο όνομα, δεν είναι γκλενζιγκχαιλφίρερ κι έτσι το θυμάστε. Το 14 είναι επίσης εύκολο να το θυμάστε αφού με μια τέτοια παραλίγο να σας κλείσουν μέσα.
Γεύση
σταθερή ισορροπημένη όπως προείπαμε
Υπάρχουν δυο σπέσιαλ εκδόσεις μια διπλής ωρίμανσης του 1980, κι ένα 32 ετών cask strength, 55,1% σπάνια και πανάκριβα.
(Να μην πίνεται όταν στην παρέα υπάρχει Μπαν, για να αποφεύγονται τα μπερδέματα του στυλ: -Ομπάν θα πιούμε; Κι ο Μπαν: -Ναι; Με φώναξε κανείς;)

Βρίσκομαι στην Ιταλία, στο μπαρ Πικαντίλι. Κυριακή μεσημέρι. Δίπλα ερημιά. Κλειστά δικαστήρια, άδεια κτήρια. Το Ομπάν στο ράφι μοιάζει χαμένο, μόνο, σαν πρίγκιπας που ναυάγησε σε νησί ανθρωποφάγων. Διαβάζω το Η δολοφονία ως μια εκ των καλών τεχνών του Thomas De Quincey και γνέφω στον μπάρμαν. Εκείνος με κοιτάζει περίεργα και μου το σερβίρει. Εκείνη τη στιγμή αισθάνομαι μια περίεργη συγγένεια με τους καταραμένους ποιητές.
Αλλά και με τους δολοφόνους.

Lagavulin 16 y.o. 21/30
Επίσης στην προαναφερθείσα εξάδα. Το αγαπημένο του Λιμπρόφιλο, του φίλου μου. Δεκάξι ετών καπνιστό χοιρομέρι ή αλλιώς μας κάηκαν οι μπριζόλες βρε γυναίκα κι έλεγα εγώ να τις βγάλουμε.
Κάπνα ναι, αλλά και γεύση. Μπορεί να σας ενθουσιάσει, μπορεί και να σας απογοητεύσει. Αναμφίβολα η γεύση του είναι λίγο βαριά, και προσωπικά δεν μπορώ να πιω δεύτερο, με λιγώνει; με βαραίνει; Κάτι τέτοιο πάντως παθαίνω. Απ’ την άλλη δεκάξι χρόνια ωρίμανσης δεν είναι λίγα για ένα ουίσκι. Στη φωτο μια έκδοση διπλής ωρίμανσης για σας που δεν ωριμάζετε όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Βρίσκομαι στο σαλέ μου στο Σερ Σεβαλιέ κοντά στη Μπριανσόν και το πίνω μ’ ένα πάγο και σαν μπαγαμποντάκος που είμαι διαβάζω την Παγκόσμια ιστορία της Ατιμίας ποιου άλλου; Του Μπόρχες.
Άλλες σπέσιαλ εκδόσεις εκτός της προαναφερθείσας.
Φυσικά η cask strength με 57,8% πίνεις εσύ μεθάει κι η γυναίκα σου αν τη φιλήσεις έπειτα στο στόμα (παθητική μέθη λέγεται αυτό) και μια σπέσιαλ του 1979.

Highland Park 12 y.o 22/30
Αυτό το πίνουν κυρίως στο σέντραλ παρκ της Νέας Υόρκης ή στα πάρκα οι κλοσάρ. Δε σημαίνει όμως ότι δεν μπορεί να το πιείτε κι εσείς που μένετε στο τσιμέντο, μακριά απ’ τα πάρκα, αν και θα σας κάνουν λίγο μανούρα. Αγόρασα ένα του λίτρου απ’ το Φιουμιτσίνο (ευτυχώς είχα έναν γνωστό και δε χρειάστηκε να τους αποδείξω ότι μένω κοντά σε πάρκο, πράγμα απόλυτα αληθές) και δεν το μετάνιωσα φίλοι. Πολύ καλό, ευκολόπιοτο, όχι δυνατό κι έτσι ευκολοκατέβαστο τόσο στο λαιμό σας όσο και στη στάθμη του.
Άλλες εκδόσεις
Βγαίνει σε 12,15,18, 24 (του 1967), 24, 25, 30 χρόνια και υπάρχει και μια σπέσιαλ έκδοση του 1977. Πολλές εκδόσεις, πολλοί φανατικοί θαυμαστές (ακόμα και μη παρκα - δόροι). Το συστήνω ανεπιφύλακτα. Άλλο εύκολο όνομα να το παίξετε γνώστης. Εγώ αν δεν είναι Χάιλαντ Πάρκ δεν το πίνω. (λέτε)
Χαι τι;
Άσε φιλαράκι κτλ
Βρίσκομαι στο πρώτο μου φοιτητικό δωμάτιο και διαβάζω τον Ένοικο του Roland Topor. Το δωμάτιο είναι παγωμένο κι από πάνω καίει μια 25άρα λάμπα που ρίχνει ένα αχνό φως στο χώρο. Νιώθω ότι με κυνηγούν, νιώθω ότι απειλούμαι. Ευτυχώς πίνω και όλα ηρεμούν.

Παράρτημα Κάβες
Το μπλογκ ψωνίζει μεταξύ άλλων από την κάβα Ανθίδη, Υψηλάντου, Κολωνάκι κοντά στη Γερμανική πρεσβεία. Μεγάλη ποικιλία, ο ιδιοκτήτης είναι γνώστης, συλλέκτης και οι υπάλληλοι δε σπάνε νεύρα όσο κι να καθίσεις. Έχει και καρεκλίτσες μπορείτε να πάτε με τους οδηγούς σας, (χάρτινους ή σάρκινους αν δεν οδηγείτε) ή με το φορητό σας για να μπείτε στο δίκτυο και να με διαβάσετε εκεί χωρίς να σας ενοχλήσουν. Οι τιμές επίσης είναι παραπάνω από λογικές.
Γενικά δεν μπορώ τις κάβες που δεν έχουν τιμές στα μπουκάλια ή τα ’χουν ψηλά και δεν μπορούμε να τα φτάσουμε εμείς που δεν είμαστε κοκολάκηδες.
«πες μου ποιο θες να σου κατεβάσω και θα σου πω πόσο έχει»
Αν ακούσετε αυτό φύγετε παραχρήμα αλλιώς θα φύγετε χωρίς χρήμα. Σημαίνει έλα κορόιδο να σ’ αρμέξω.
Κι έπειτα εγώ πριν διαλέξω θέλω να δω τις τιμές όλων. Θα μου τα κατεβάσεις όλα; Κι έπειτα αν δεν πάρω; Θα χουμε βλέμματα άγρια, δολοφονικά;
Μακριά φίλοι, η διαλογής της μποτίλιας είναι ιερό και σοβαρό πράγμα, δεν είναι ποιον ή ποια θα παντρευτείτε να το αποφασίσετε καθώς κατεβαίνει το ασανσέρ. Εμένα μου παίρνει πάνω από είκοσι λεπτά να διαλέξω ποιο μαλτ θα συνοδεύσω στο σπίτι μου. L’ imbarazzo della scelta βλέπετε. Ανμπαγά ντε σουά γαλλιστί με ελληνικό χαρακτήρο.
Το παράρτημα κάβες θα υπάρχει και σε επόμενα ποστ.

Μακρύ ποστ, φίλοι, αλλά αναγκαίο. Φιλιά στο επόμενο.

30 Comments:

Blogger ioeu said...

Στις "πανελλήνιες" τα πράγματα ήταν πιο εύκολα...
Πάντως μια γουλιά απόλαυση πήρα και μόνο απ' το κείμενο.
Πότε να υπολογίζω τις εισαγωγικές?
Τα σέβη μου...

4/3/07 7:54 PM  
Blogger mamaloukas said...

ioeu
τα σέβη μας κι από μας.
εσείς δεν πρέπει να φοβάστε. έχετε εμένα, τον απόλυτο εξεταστή και μαστερ πλάστερ, με το μέρος σας. άλλωστε εδώ δεν κόβουμε κανέναν (μόνο όποιον πάει να βάλει άλλο ποτό στα μαλτ. αυτόν τον μαστιγώνουμε ελαφρά).
Καλή σκέψη όμως να βάλουμε και τεστάκια.

4/3/07 9:54 PM  
Blogger Θάλεια & Κωνσταντίνα said...

Αδελφέ τα μεθύσια με τα malt είναι αξέχαστα. Τα καλά malt κάνουν ένα κεφάλι βαρύ (από μποκάλι κι απάνω)αλλά σου μένει στο στόμα μια γεύση εκπληκτική, νιώθεις την πληρότητα στο στόμα σου. Εκεί καταλαβαίνεις τι σημαίνει το ρητό "πάρτα ....." το οποίο λέγεται συνήθως για το στοματικό έρωτα και συνειδητοποιείς τί συμβαίνει με αρκετές κυρίες που επιζητούν την κατάποση των εκκρίσεων. Ο θείος ήχος του malt που τρέχει μέσα στο κρυστάλλινο ποτήρι με το ένα παγάκι, η εικόνα του χρυσοκόκκινου υγρού πυρός να βγαίνει από το καλοσχηματισμένο και τις πιο πολλές φορές πρωτότυπο μπουκάλι και το ελαφρό κάψιμο στα χείλη και τη γλώσσα που προκαλεί η λήψη του θείου αυτού ποτού, είναι μία από τις αξέχαστες εμπειρείες ενός ανθρώπου. Περιμένω και τρίτο μέρος.

4/3/07 10:04 PM  
Blogger ioeu said...

Ό,τι πείτε!
His master's voice!!!
Ένα-ένα και με το μαλακό...

4/3/07 10:37 PM  
Blogger mamaloukas said...

ioeu
μην ανησυχείτε, όλα υπό έλεγχο.

Τσιάκαλος
τώρα θα σε περιλάβω αγαπητέ.
"μεθύσια με τα μαλτ"
τι είναι μωρέ τα μάλτ να κάνουμε μεθύσια; Ούζα; ή μπίρες;
τα μαλτ είναι γέυση. μηδέν εδώ. πάμε παρακάτω.
πού το ταίριαξες τώρα το σεξουαλικό και μας το ξέσκισες το ποστ. εδώ διαβάζουν και κυρίες! μηδέν κι εδώ. επίπληξη σοβαρή.
ποίηση: καλό είναι αλλά μας τρως τη δουλειά. θα σου βάλω δύο.
περιμένουμε τρίτο μέρος. σωστά, θα ρθει. εδώ χωρίς βαθμολογία.
πρόσεξε γιατί είσαι νέος χρήστης. θα σ' έχω από κοντά.

5/3/07 9:08 AM  
Blogger spiretos72 said...

Καλημέρα

Να σημειώσω πως macallan κυκλοφορούν και οχτάρια και δεκάρια, αν και θεωρούνται λίγο βήτα.

Πολύ ωραίο το Oban και μένα μου αρέσει.

Εγώ συνηθίζω πάντως να τα πίνω σκέτα ή με λίγο παγωμένο ελαφρά sparkling νερό (πχ ξυνό νερό ή κορπη)

Ωραία η κάβα που λέτε. Είναι και το μοναδικό μέρος (στην Αθήνα) που μπορώ να βρω βερμούτ (εκτός από martini, cinzano, κλπ).

Αδημονούμε για την συνέχεια :-)

5/3/07 9:36 AM  
Anonymous Anonymous said...

Καλημερα,

με τοσο πραστατικα κειμενα θα με κανεις και εμενα να δοκιμασω malt τελικα....

δυο σχολια:

1. Το Μακαλαν στο εφερα για να το πιεις στα σαρανταχρονα της χουντας και εσυ το ηπιες τρεις μηνες νωριτερα... Για τιμωρια θα υποχρεωθεις την ημερα της επετειου να πιεις δυο κιλα ρετσινα σπατανεϊκη, την χειροτερη που θα βρω!

2. Σχετικα με τις καβες (καθοτι στον οινο εχω επενδυσει παλλαπλως):

συμφωνω απολυτως, μακρια απο τις καβες που το παιζουν κυριλε και μας κλεβουν. Ποτε μην εμπιστευεστε καβα που αποθηκευει τα μπουκαλια του κρασιου σε ορθια θεση ή σε θεση που τα χτυπαει ο ηλιος, ή μαζι με αλλα τροφιμα που εχουν διαφορες οσμες...

5/3/07 9:54 AM  
Blogger mamaloukas said...

spiretos
αχ κύριε σπιρέτο μου θα σας μαλώσω. το 10 το λέω ο έρμος στα απλώς παλαιωμένα. Για 8 δεν έχω ακούσει, είναι το μίνιμο, μου φαίνεται ωρίμανσης. θα υπάρχει φυσικά για να το λέτε, αλλα΄κι εγώ πιστεύω ότι από 10 κι απάνω αξίζει να δοκιμάσεις.
εύγε πώς το πίνετε. εγώ χρησιμοποιώ και παγωμένα σφηνάκια
καλημέρα :)))

5/3/07 12:23 PM  
Blogger scalidi said...

μ' άρεσε η διευκρίνιση για νερό ΕΥΔΑΠ ή εμφιαλωμένο... σκίζεις πάλι με τα αλκοόλια σου. καλώς μας ήρθε και ο μαλτ-λίμπρο

5/3/07 12:31 PM  
Blogger mamaloukas said...

nuwanda
όχι θα ξαναφέρεις ίδιο στις 21/4!
Κρασί (οτιδήποτε ποτό δηλαδή) που το χτυπάει ο ήλιος μακριά.
ρετσίνα δεν πίνομεν ούτε να μας χτυπάτε!
πρέπει να γραφτείς για το κλαμπ μαλτ του παρόντος μπλογκ.

5/3/07 12:38 PM  
Anonymous Anonymous said...

Σας... πάει το θέμα! Ασε που απ' ότι διαπιστώνω, έπαψαν και τα στερητικά! Μια χαρά σας βρίσκω, άψογος! Γύρισε κι ο δικός σας, αμέσως το β' μέρος, κάτι σαν έπαρση... σημαίας ένα πράγμα. Αλλά κι εδώ, όλα καλά.(Που είσαι Σταυρούλα να με θαυμάσεις!) Για να μη ξεχνόμαστε, άψογες και οι επιλογές των βιβλίων. Και κάτω τα χέρια από τη... σπατανέικη ρετσίνα! Nuwanda δεν μας τα λέτε καλά!

5/3/07 1:17 PM  
Blogger spiretos72 said...

Σωστά, σωστά! Λάθος μου, ζητώ συγγνώμη :-)

Επίσης μια άλλη καβα που επισκέπτομαι είναι μια στην αρχή της Γρ. Αυξεντίου, όπως πας για Α. Ιλίσια, απέναντι από την στάση του λεωφορείου. Δεν ξέρω αν την ξέρετε αλλα έχει αρκετή ποικιλία.

5/3/07 1:43 PM  
Blogger georgia tsokou said...

Χρήσιμη πληροφορία: το σπίτι του κ. Μαμαλούκα βρίσκεται σε εκνευριστικά κοντινή απόσταση με την εν λόγω κάβα στην Αυξεντίου( αυτή που αναφέρει ο spiretos). Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Over.

5/3/07 1:54 PM  
Blogger mamaloukas said...

Σπιρέτο
λέτε την κάβα "Ζώης". μεγάλη κάβα όντως, έχει και μια μεγάλη ράμπα που οδηγεί προς τα άδυτα. δεν ε΄χω μπει, αλλά έχω δει από τη βιτρίνα ότι έχει πράμα.
Τζόρτζια
η κάβα είναι κοντά μου, αλλά όχι εκνευριστικά κοντά μου, μας χωρίζει ένα μεγάλο πάρκο (αυτό για το Χάιλαντ παρκ)

5/3/07 2:10 PM  
Blogger mamaloukas said...

Άλεφ μου καλό μου Άλεφ αυτό το ποστ είναι δικό σου, αλλά μεταξύ μας. γύρισε βρε ο άσωτος, γύρισε. του κανα και ανασκόπηση, σ'το πε;

5/3/07 2:12 PM  
Blogger Librofilo said...

Excuse me,έχω ένσταση..21/30 στον βασιλιά των malts?Εάν ζούσε ο Ιζζό θα σε κατήγγειλα σ'αυτόν που σε κάθε βιβλίο του,ο ήρωας χτύπαγε 2-3 Lag.στην καθησιά του.Ε όχι και το Highland Park σε ψηλότερη θέση...
Η συνεισφορά μου σε κάβες.Σταφιλίνα πίσω από τον Α.Σώστη,πολύ καλή και φιλική.Επίσης έμαθα ότι άνοιξε Whiskey shop στην Γλυφάδα με πολλά malts,δεν το έχω επισκεφθεί ακόμα και δεν έχω άποψη.

5/3/07 2:12 PM  
Anonymous Anonymous said...

Δικό μου δεν είναι το ποστ και άσε τις μαλαγανιές. Και όσο για την... ανασκόπηση, από ανασκόπηση σε ανασκόπηση θα βρεθεί να είναι πιο παρών απ' τους παρόντες. Χωρίς αστεία, σου πάνε τα malts, όπως σε μένα οι σοκολάτες. Τι ήθελα τώρα και τις θυμήθηκα!

5/3/07 2:23 PM  
Blogger mamaloukas said...

λιβροφιλο
τι να κάνουμε καλέ μου; Βαθμολογίες βάζουμε, μερικοί θα δυσαρεστηθούν... (όπως συμβαίνει και στα βιβλία που βαθμολογείτε εσείς)
κι επειδή το δινε ο Ιζζό στον ήρωά του δηλαδή; με αφήνει παγερά αδιάφορο, χιχιχι
ο βασιλιάς των μάλτ; δική σας έκφραση;
κι ο Μονταλμπάνο δίνει Knokando 20 ετών. ε, εγώ δίνω Χάιλαντ παρκ!

5/3/07 2:28 PM  
Blogger mamaloukas said...

έλα μου ρθες και ανανεωμένος... να μας πικάρεις!

5/3/07 2:29 PM  
Blogger Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

mama-mi-vazeis-pago-sti-fotia-tou-lag-to-skotonete-kyrioi

6/3/07 12:02 AM  
Blogger Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

xebourdouklomeno alef
Kato-ta-heria-apo-tiw-sokolates!

6/3/07 12:04 AM  
Anonymous Anonymous said...

νατο το Maccalan αγαπητέ μου!

μόνο αυτό ξέρω... και με ενδιαφέρον μυήθηκα κρυφά στο δρυιδικό νερό.

6/3/07 12:26 AM  
Blogger mamaloukas said...

Να και οι κυρίες. καλημέρα.
Λεία μου το θέμα έχει τεθεί, ελάχιστο νερό είτε παγωμένο είτε σε κανονική θερμοκρασία αναγκαίο.
μη μου πειράζετε το Άλεφ.
Αλεξάνδρα το Μακάλαν αρκεί για να μπείτε στον κόσμο του μαλτ.

6/3/07 8:52 AM  
Blogger Θάλεια & Κωνσταντίνα said...

Αγαμητέ Δημήτρη,
Προς εσένα και τις κυρίες που έστω και ακροφυγώς δυνάνται να θιγούν από το προηγούμενο σχόλιο μου ζητώ ταπεινά συγνώμη. Δεν θα επανέλθω με ανάλογα σχόλια ποτέ στο μέλλον. Επί της ουσίας, όμως θα διαφωνήσω αναφορικά με τη μέθη. Η μέθη έρχεται ως αποτέλεσμα κατανάλωσης κάποιας ποσότητας (διαφορετικής για τον καθένα) από ένα αλκοολούχο ποτό, ως πολύ καλά γνωρίζεις. Όσο πιο πολύ αγαπάς τη γεύση κάποιου ποτού τόσο πιο πολύ αναζητάς το εξιτάρισμα των αισθήσεων που σου προσφέρει αυτή η γεύση. Βέβαια ¨ουκ εν τω πολλω το ευ", αλλά εδώ έχει να κάνει και με το χαρακτήρα. Το μεθύσι είναι μια κατάσταση εκπληκτική όταν δεν επιφέρει δυσσάρεστες καταστάσεις. Το μεθύσι με ένα καλό malt είναι .......
(Όσο για τη δουλειά και να ήθελα να σου τη φάω είσαι πολύ μακριά αδερφέ, είσαι κορυφή).

6/3/07 10:02 AM  
Blogger mamaloukas said...

τσιάκαλος
Μμμ... κάπως καλύτερα παιδί μου... μαθαίνεις. σε συγχωρώ, έχεις την ευχή μου να συνεχίσεις το έργο σου, μου άρεσε αυτό για την κορυφή.

6/3/07 10:41 PM  
Anonymous Anonymous said...

Τέτοια μου λέτε και όπου σταθώ κι όπου βρεθώ για σας μιλάω! (Και η Σταυρούλα με πειράζει!)

7/3/07 1:06 AM  
Anonymous Anonymous said...

Ήπιαν εχτές καφέ οι μαμάδες μας και γελάγανε με την καινούρια, on line επικοινωνία μας... Τα έμαθες?

7/3/07 12:37 PM  
Blogger scalidi said...

έχουμε το ίδιο τεμπλέιτ, μόνο που το δικό σας μπλογκ είναι πιο "μεθυσμένο" κι "αλκοολούχο"...δεν ξέρω από μαλτ, αλλά προτείνω και έναν τίτλο: "Αλτ, μαλτ"

7/3/07 1:36 PM  
Blogger mamaloukas said...

nai, opvos eidate exoyme ki alla ektos apo alcool

7/3/07 6:23 PM  
Blogger NinaC said...

Υπέροχοι οι συνδυασμοί γεύσης και ανάγνωσης, Μαμαλούξ μου!

7/3/07 8:00 PM  

Post a Comment

<< Home