Monday, February 26, 2007

Το εργαστήρι του καλλιτέχνη

Στο φίλο μου τον Γιώργο Γλυκοφρύδη, αυτόν που μου δίνει ελπίδες ότι υπάρχει κι άλλος ένας συγγραφέας εξίσου τρελός (τώρα άλλο ήθελα να γράψω εδώ) σαν κι εμένα.

Αυτό είναι το πρώτο ποστ που είπα να είμαι λίγο πιο σοβαρός.
Προσπάθησα, φίλοι.

Κάθε μέρα που ξημερώνει δέχομαι εκατομμύρια μέιλ και γράμματα από έξαλλες θαυμάστριές μου. Το τι βάζουν μέσα ξεπερνάει κάθε φαντασία. (θα σας αποκαλύψω το πιο πρόστυχο: το εκκαθαριστικό της εφορίας της. Το πιο σέξυ: μια πάνα για μεγάλους δείγμα)


Οι ερωτήσεις που μου κάνουν οι περισσότερες θα σκανδάλιζαν και τον Τζον Χόλμς ή τη Βανέσα ντελ Ρίο γι’ αυτό και δεν σας στις γράφω.


Μερικές θέλουν να μάθουν πώς είναι το γραφείο που γράφω τα αριστουργ… βιβλία μου.
Μία μάλιστα μου έστειλε και μια φωτογραφία.
Έτσι σας φαντάζομαι κύριε Μαμαλούκα μου.


























Να χετε δίπλα σας ένα όπλο (σωστά μάντεψες κούκλα, το έχω, αλλά είμαι δεξιόχειρ μικρή μου)
Έβαλα το μπέρμπον σας (μαλτ πίνω μωρό μου, αλλά αυτό το ’βαλες στη σωστή θέση)
Τα Κάμελ σας (δεν καπνίζω, κι αν κάνω ποτέ τίποτα αυτό είναι πούρο)
Κι όσο για τα υπόλοιπα… Γράφω σε υπολογιστή, αλλά έχω μια παλαιότερη γραφομηχανή, του 30, του παππού μου
Κι αυτή στον τοίχο δεν είναι η Λιζ Χάρλει, η αγάπη μου, αλλά μια παλιά γκόμενα του παππού μου.
Όσο για το τραπουλόχαρτο με το μαχαίρι, αυτό είναι για εφέ (!) δεν υπάρχει στην πραγματικότητα.


Ναι, ξέρω θα πείτε ότι δεν είναι αλήθεια.
Πολύ θα θέλατε (τι να σου πω) να δείτε πώς πραγματικά είμαι στο γραφείο μου.
Γι’ αυτό ανεβάζω τη σωστή φωτογραφία.

Βέβαια, είναι λίγο παλιά, του 2002, όταν έγραφα το Μεγάλο Θάνατο του Βοτανικού.
























Σας αγαπώ, δεχτείτε με, με τα προτερήματά μου.

20 Comments:

Blogger scalidi said...

είσαι άπαιχτος, ανεκδιήγητος, απίστευτος! έτσι, φτιάξε το κέφι του γλυκογράφου που σας τον μάλωσα σήμερα...

26/2/07 4:53 PM  
Blogger mamaloukas said...

Α, εσύ το μάλωσες το πουλάκι μου. καλά του κανες!

26/2/07 4:57 PM  
Anonymous Anonymous said...

λοιπον, αφηστε το Μαμαλουκα και ακουστε εμενα:

το γραφειο του Μαμαλουκα ειναι ενα λοφτ στο γκαζι, 150 τμ με ολα τα γκατζετς, b&o ηχοσυστηματα, προτζεκτορες, αρνε γιaκομπσον επιπλα, original paintings, etc etc (μην μιλησω δε για το μπαρ.....)

επιπλεον, εχει δυο παραθυρα. Απο το ενα βλεπει ακροπολη και απο το αλλο το λοφτ μιας γυναικειας ομαδας body-art performance....

αντε, και πολλα σας ειπα......

26/2/07 5:41 PM  
Blogger scalidi said...

xa xa xa xa xa!

26/2/07 6:11 PM  
Blogger georgia tsokou said...

Για όσες δεν τον έχετε δει από κοντά ένα έχω να σας πω: είναι ίδιος με τη φωτογραφία κάτω. Ίδιος!!! Αλήθεια σας λέει!!! :-)

26/2/07 6:56 PM  
Blogger mamaloukas said...

georgia
ΈΛα βρε Τζόρτζια τα παραλές. έχουν περάσει πέντε χρόνια από τότε, ε όσο ναναι λίγο έχω σπάσει. λίγο όμως.

26/2/07 7:14 PM  
Blogger Unknown said...

Γιατί κύριε Μαμαλούκα δεν αφήνετε τις θαυμάστριές σας να ζήσουν την φαντασίωσή τους όπως αυτές επιθυμούν;;; Άπονη καρδιά, μας πέταξες στου blogging την άκρη...
Να είσαι καλά αγαπητέ, γέλασα πραγματικά πολύ! Τα σέβη μου! D.S.

26/2/07 7:57 PM  
Anonymous Anonymous said...

αυτό είναι ένα από τα πιο πρωτότυπα κείμενά σου.

εκτός από διασκεδαστικό, δημιουργεί θέμα και μυστήριο. βοηθά τελικά πολύ και η εικόνα για τη δημιουργία ατμόσφαιρας ή όχι (τα έκανες και τα δύο παράλληλα).

συγχαρητήρια για τις στρατιές θαυμαστριών, από εκεί ξεκίνησαν όλα, εκτιμώ. και το ίδιο το θέμα.

αυτά είναι τα τυχερά του επαγγέλματος, ίσως...

26/2/07 11:08 PM  
Anonymous Anonymous said...

Καλά δεν το πιστεύω!!! Σαν να μην πέρασε μια μέρα.... Μόνο εγώ μεγαλώνω? Τι στο καλό.... Ίδιος.... Όπως τότε που παίζαμε στην Αγία Κυριακή... Μπράβο βρε Δημήτρη μου... Πάντα έτσι να κρατιέσαι και ας ζηλεύουμε οι υπόλοιποι που μεγαλώσαμε πια.....

26/2/07 11:34 PM  
Blogger NinaC said...

Αχ... ευαισθητούλια μου εσείς... Σας αγαπάω, μωρέ!

27/2/07 3:45 AM  
Blogger mamaloukas said...

katrougiali + alex + fevis + Doll
ευχαριστώ κυρίες μου για τα καλά σας λόγια.

27/2/07 9:01 AM  
Blogger Λεία Βιτάλη συγγραφέας said...

Πράγματι έχεις φωτογένεια. Εχτές που σε είδα από κοντά το διαπίστωσα. Βέβαια εγώ προτιμώ το πρωτότυπο, αλλά αυτά είναι... γούστα.

27/2/07 12:48 PM  
Blogger George Glikofridis said...

Ευχαριστώ σύντροφε... ευχαριστώ...
---
Και τώρα μια αλήθεια...
Ο Μαμαλούκας δεν είναι ο Μαμαλούκας.
Ο αληθινός Μαμαλούκας βρίσκεται έγκλειστος. Δυστυχώς αν σας πω που θα φάω το κεφάλι μου... την οικογένειά μου...
Ο αληθινός Μαμαλούκας είναι ένα γλυκό παιδί όλο χάρη. (Ακόμη πιο χαριτωμένος κι από τον Nuwanda... πράγμα δύσκολο αλλά τέλος πάντων...)
Ο άλλος Μαμαλούκας, όμως, είναι εδώ. Εκβιάζει τον αληθινό για ένα μυθιστόρημα κάθε τόσο. Κι ο αληθινός του το δίνει. Για ένα πιάτο φαί κι ένα ποτήρι Grants με έναν πάγο.
Εγώ δακρύζω κάθε φορά που τον ακούω να ουρλιάζει έτσι μέσα στην αποθηκούλα που τον έχουν κλεισμένο.
Αλλά είναι καλά. Αχ αχ....

27/2/07 1:35 PM  
Blogger mamaloukas said...

eyxaristv Leia mou
Glikofrydh
φιλάρα αν βγάλεις κουβέντα σ' έφαγα. ειδικά τώρα που το θύμα μού δωσε κι άλλο βιβλίο...
όσο για τα ουρλιαχτά έχω παραγγείλει αυγοθήκες...

27/2/07 1:52 PM  
Blogger scalidi said...

Επειδή εγώ έχω επισκεφτεί με τη φαντασία μου το εργαστήρι του "υπερλούξ", έχω να σας πω ότι διαθέτει κατάλευκους τοίχους απαστράπτοντες -λες και τους έπλυνε το ναυτικό με χλωρίνη-, δυνατό φωτισμό -για τις ανακρίσεις των ηρώων του-, τα πάντα είναι τακτοποιημένα (και λευκά) απολύτως με εξεζήτηση Έντριαν Μονκ -όποιος βλέπει σταρ, ξέρει τι εννοώ- απαγορεύεται η είσοδος σε άλλους ανθρώπους πλην των εξειδικευμένων καθαριστών και φυσικά μυρίζει φορμόλη (πώς το λένε αυτό από τα νεκροτομεία;)
Σε ξεσκέπασα, να δω πώς θα δικαιολογηθείς στους γείτονες (πώς θα παρηγορηθούν γι' αυτό που τους συμβαίνει, άραγε;)
Θα χρειαστείς κι άλλες αυγοθήκες πολύ φοβάμαι...

27/2/07 2:02 PM  
Anonymous Anonymous said...

..και ύστερα απορούν μερικοί γιατί οι γυναίκες έχουν φαντασιώσεις με συγγραφείς! Αυτό το αχόρταγο βλέμμα σου στην φωτογραφία, μου κόβει την ανάσα όταν προσπαθώ να φανταστώ την κρεβατοκάμαρα !!!
Όσο για την ομάδα body-art performance, κάνουμε ανοιχτή πρόταση για μια body-art παρουσίαση του νέου σας βιβλίου :) :) :)

27/2/07 6:00 PM  
Blogger mamaloukas said...

σας το πα εγώ. το θέμα έχει σουξέ. Σκαλιδάκι είσαι πολύ μακριά. το άσπρο χρώμα το σιχαίνομαι. ό,τι κλιν μακριά.
οι γείτονες λαδώνονται κανονικά κι άλλοι απειλούνται.
ναθινγκ
συγχωρέστε με. αυτό το μπόντι αρτ είναι τα ζωγραφισμένα γυμνά γυναικεία σώματα;
ε, τότε συμφωνώ καμμία αντίρηση.
γλυκοφρυδάκι
βρίσκεις χαριτωμένο τον Νουάντα
ponirouli

27/2/07 6:34 PM  
Blogger scalidi said...

ένα απλό κι απέριττο "λευκό κελί" συγγραφής περιέγραψα κι εγώ, συμπαθάτε με...

27/2/07 6:44 PM  
Blogger ioeu said...

Βλέπω γράφετε...με τυφλό σύστημα!!!
Και το μαλτ σε κουπίτσα...
Τα σέβη μου
(λόγω ηλικίας...του υπολογιστή σας)

28/2/07 1:22 PM  
Blogger mamaloukas said...

Ευχαριστώ αγαπητέ ioeu
επιτέλους κι ένας που πρόσεξε την άνεσή μου με το πληκτρολόγιο και το συλλεκτικό υπολογιστή μου!

28/2/07 4:46 PM  

Post a Comment

<< Home