Tuesday, January 23, 2007

Η Ιουλία (και πολύ άσμα)

Στη Σταυρούλα που είναι φίλη μας, την αγαπάμε και δε θέλουμε να στενοχωριέται.

(Ποίημα - ελεγεία του μπλογκίστα σας σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο έμμετρο με αμετροέπεια, στητό με κολωνάτο λαιμό. Με επιρροές Βιργίλιου Ενειάδα και Ομήρου (κ Σίνα γωνία) τα άγνωστα σονέτα. Ανέκδοτο, αλλά όχι σόκιν, υπό έκδοσιν, έρχεστε και παρέρχεστε).

Στο γνωστό το μαγαζί κάθονταν πάλι
οι τέσσερις οι φίλοι,
οι κολλητοί από τα παλιά.
Ο Σούλης ο Ρούλης, ο Τιμόθεος κι ο Ιερεμίας
φτωχαδάκια όλοι, παιδιά του λαού ήσανε,
ομορφάντρες όμως θωρούσανε πως είναι.

Παράξενα επαγγέλματα εξασκούσαν,
πλύστης πτωμάτων ο Ιερεμίας
φρένα ο Σούλης
μουσαμάδες ο Ρούλης
μανουάλια ο Τιμόθεος
περίεργες δυνάμεις έτσι ασκούσαν.

Για γυναίκες συχνά ομιλούσαν
όνειρα πολλά συχνά διηγόντουσαν
μέσα σε κρασιά και κοψίδια.
Τρέχαν οι συζητήσεις, οι φαντασιώσεις
οι εικόνες, οι ονειρώξεις.

Ώσπου μια μέρα
μια φωτο έφερε ο Ιερεμία
κι όλο χαρά επέδειξε στην παρέα
ήτανε λέει ο έρωτας
ντυμένος γυναικεία
που του πήρε τα λιγοστά μυαλά.

Κοιτάξανε όλοι κι αμέσως
βροχή τα γέλια τα πολλά.
Τηλεγραφόξυλο, η μια πλευρά
Αιθιοπία! οι άλλοι όλο χαρά
Μόνο πλευρά, Ιερεμία
σου πούλησε η γκόμενα
βροντοφώναξαν μεμιάς!

Αλίμονο να τέλειωναν εκεί
πειράγματα έπεσαν ακόμα πολλά
κι όλα χτυπούσαν του Ιερεμία την καρδιά.
Χέρι σε χέρι πετούσε η φωτο
κι όλοι είχαν κάτι να δείξουν φωναχτά
κάτι να κοροϊδέψουν γελαστά.

Μα μαλλιά είν’ τούτα
σαν ξεπλυμένη βούρτσα
πέταξε ο Σούλης
που από κιλά είχε πολλά
κι ένα στόμα δίχως δόντια.

Αμ τα πόδια τα στραβά
τα ’δατε αυτά, παιδιά;
συμπλήρωσε ο Ρούλης
που ’χε για σώμα
μια σαμπρέλα
κι αυτή βαριά βαριά.

Κι ήρθε και τελευταίος ο Τιμόθεος
ο αλλήθωρος μανουάλης
κι ήβρε κι αυτός να πει
για το πρόσωπο του έρωτα τ’ Ιερεμία
που ’ταν λέει άφτιαχτο και χαζό
σαν της κατσίκας το μαστό.

Αλίμονο, μαύρη απελπισία
επήρε τον Ιερεμία
κι έφυγε κακήν κακώς απ’ την ταβέρνα
σαν ποντικός κυνηγημένος απ’ τη σκούπα.

Κι όλα τούτα εδώ
σας τα λέω εγώ
ο Μήτσος ο τραγουδοποιός
ο καλύτερος γαμπρός

κι αν δε με πιστεύετε
διόλου ως καθόλου
τη φωτο έχω να δείτε
του άσχημου του κοριτσιού.

26 Comments:

Blogger scalidi said...

????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????

23/1/07 5:59 PM  
Blogger scalidi said...

τελικά είσαι ασμα-τικός και ουχί ασθματικός που μας έπεισες με εκείνο το τούνελ και το τρένο...

23/1/07 6:08 PM  
Blogger mamaloukas said...

Είδες κι αυτή η κοπέλα αισθάνεται άσχημα
να μπούμε στη θέση της;

23/1/07 6:08 PM  
Blogger scalidi said...

εγώ έσβησα τα διπλά ερωτηματικά μην αναρωτιέσαι, ποιητά

23/1/07 6:09 PM  
Blogger mamaloukas said...

και δίπλα της θέλουμε
και άλλες στάσεις πλησίον

23/1/07 6:09 PM  
Blogger mamaloukas said...

κατάλαβα τέκνον μου

23/1/07 6:10 PM  
Anonymous Anonymous said...

Θεος! Θεος!

...εμ, ετσι ειναι, αμα εχεις συνηθισει να τρως γκιοσα ζωμον, πως νσ φας μετα το τρυφερο μπον φιλε, σου καθεται στο λαιμο οσο να πεις....

Δημητρη, εξοχο ρεμπετικο γινεται το ασμα μου φαινεται... :)

23/1/07 6:12 PM  
Blogger scalidi said...

δεν έγραφες χαικού καλύτερα; που απειλείται και με εξαφάνιση...

23/1/07 6:13 PM  
Blogger mamaloukas said...

συγχωρέστε την αμάθεια του καλλιτεχνη
προσδιορίστε
α. γκιόσα ζωμόν
β. χαικού
ευχαριστώ

23/1/07 6:15 PM  
Blogger scalidi said...

είσαι απίστευτος πάντως, αυτό ήταν "ευχαριστώ", αν δεν έγινα σαφής, όχι για το ποίημα, αλλά για την πρόθεση. Το ποίημα λέω να το κάνω πόστερ με την υπογραφή σου και να το βάλουμε στις στάσεις των λεωφορείων την Ημέρα Ποίησης.Καλή ιδέα,ε;

23/1/07 6:19 PM  
Blogger scalidi said...

γκιόσα: γριά προβατίνα

χαικού: απαξιώ να σε διαφωτίσω, αυτό έπρεπε να το ξέρεις, πεφωτισμένε!

23/1/07 6:30 PM  
Blogger Αθήναιος said...

ΛΟΛ Πολύ καλό!!!!!

23/1/07 7:15 PM  
Blogger mamaloukas said...

scalidi
το γκιόσα μου ρθε λίγο αργότερα
το χαικού με διαφώτισε ο Νουβάντα
απολογούμαι μάστερ

Αθήναιο
ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. τιμή μας που μας τιμήσατε (πίσω στο παρελθόν υπάρχει και μια πίτσα για σας...

23/1/07 7:24 PM  
Blogger Librofilo said...

Τό'ξερα...Τό'ξερα εγώ ότι κάτι είχανε τα malts που σου έφερα.Και σου είπα μη τα πίνεις σε κολονάτα ποτήρια.Να το αποτέλεσμα...(από τη ζήλεια μου τα λέω).

23/1/07 7:44 PM  
Blogger mamaloukas said...

Άσχετο αλλά επειδή το ανέφερες
malt σε κολονάτο ποτήρι;
Κι όμως τέτοιο χρησιμοποιούν οι ειδικοί στη γεύση των μαλτ (μοιάζει με ποτήρι για μπράντι)

23/1/07 7:52 PM  
Blogger Αθήναιος said...

Σας "τιμούμε" τακτικότατα αλλά εμάς δεν μας καλείτε στις σινγκλμωλτποσίες... Λες και δεν είμαστε βιβλιόφιλοι εμείς!!!

( Ο Λιμπροφίλο φταίει)

23/1/07 8:05 PM  
Blogger mamaloukas said...

Αθήναιο
είναι που νιώθουμε κι ένα δεος... πώς να το κάνουμε :)
Από δω και πέρα θα σας καλούμε στις μαλτοποσίες
Όσο για βιβλιοφιλία τους επόμενους μήνες θα ακολουθήσουν συστηματικά ποστ ώστε όταν βγει το βιβλίο μου να βρει όλους τους αναγνώστες προετοιμασμένους

23/1/07 9:01 PM  
Blogger George Glikofridis said...

ao! Amicone!
Io 'sta signiorina la conosco! Veramente! E ti dico la verita...
Madona santa 'dolorata... La conosco 'sta nera belleza...
Dio Dio... 'sto per morire qua no... moriro veramente...
Che belleza stravolgente! Che piedi! Ma questa e l' inferno in terra no?
(Eh... Amicone... no... dico per caso... forse per caso dico... hai il suo cellulare?)

24/1/07 12:25 AM  
Blogger NinaC said...

69735346** Giorgio.....

24/1/07 12:36 AM  
Blogger NinaC said...

Πάντως, ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω τι της βρίσκετε... Σιγά τη γκόμενα!!!

Πφφφφ....

24/1/07 12:37 AM  
Blogger aura voluptas said...

Eίπα κι εγώ πριν κοιμηθώ τούτο το μπλογκ να επισκεφτώ ... και πέφτω πάνω στο ποίημα αυτό , παθαίνω ταράκουλο κανονικό , με το ποίημα το καταπληκτικό , σκέφτομαι "δεν το'βγαλε μυαλό "σωστό" , αλλά υπερδιαβολικό " , μετά βλέπω και τη φωτό και ερωτώ :

" Μα τόση ομοιότης στο σώμα αυτό ? " (πάει και η ομοιοκαταλήξια , πάνε όλα )

24/1/07 1:09 AM  
Anonymous Anonymous said...

Η αληθεια ειναι παιδια,
ολα ειναι σχετικα.

Ενα γκομενακι ολκης,
δυσκολα το συντηρεις,
ενω μία Ιουλια
απαιτηση έχει καμία.

Το ωραιο γκομενακι
θελει βολτα και ψαρακι,
ενω μία ιουλία
φραπεδακι στην πλατεία.

Το ωραιο γκομενακι
θελει σπεσιαλ ταξιδακι,
ομως για την Ιουλία
φτανει κι η Αμφιλοχια.

Το ωραιο γκομενακι
καμπριο θελει αμαξακι,
ενω μία Ιουλία
παίρνει την συγκοινωνία.

Το ωραιο γκομενακι
σου τα τρωει τα λεφτά,
η Ιουλία ομως δουλεύει
και εσύ κάνεις τον πασά.

Το ωραιο γκομενακι
σ' εχει αποκλειστικα,
ενω μια Ιουλία
τρωει κερατο τρελά.

Ολα αυτα κι αλλα πολλά
ειναι σ' ολους μας γνωστα.
Για αυτο λέν' τοσοι πολλοί,
"παιδιά, κι η Ιουλία έχει ψυχη!"

24/1/07 9:01 AM  
Blogger spiretos72 said...

Εξαιρετικό! Η Ιουλία εμπνέει ποίηση λοιπόν :-)

Θυμίστε μου λίγο... ο ίαμβος πάει τά-τα-τα τά-τα-τα ή τα-τά-τα τα-τά-τα?

24/1/07 12:11 PM  
Blogger mamaloukas said...

Είδατε;
έβγαλα το ποιητή από μέσα σας!
Εξαιρετικό Άουρα, ειδικα΄εκεί εμ το σώμα :)
Άπαιχτο , κανονικό άσμα του Νουβάντα. ΜΑς έβαλε τα γυαλιά! (όπου να ναι έρχεται η πραισβοιοπεία, μαζί με την ανορθογραφία)
Σπιρέτο: Δεν ξέρω, εγώ διάβαζα Ταρατατά!

Τζωρτζ
σιγά μη στο δώσω!
τη σχέση μου βρε;
come la conosci se non hai il suo numero vre bagabondo?
inferno Dantesco
infernissimo amicone

Σόρι κοινό μου αλλά
Βάζω γρήγορα άλλο ποστ για να μεινει και κανένας σοβαρός αναγνώστης



Ντολ
Αυτό λέει κι η παρέα! :))))))
μεταξύ μας, δεν το περίμενα από εσένα αυτό...

24/1/07 12:37 PM  
Blogger spiretos72 said...

σιγα μην διαβαζατε και ζακουλα και οριμπιλε :-)

24/1/07 11:00 PM  
Blogger mamaloukas said...

kai terror agaphte mou

25/1/07 7:23 AM  

Post a Comment

<< Home