Monday, July 10, 2006

Εννιά κοφτές ανάσες (κριτική Εγκλήματα)

Συλλογικό, Εγκλήματα, εννέα ιταλικές ιστορίες, μτφ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2006, σ.345

Πρόκειται για μια συλλογή αστυνομικών διηγημάτων που σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία στην Ιταλία. Από τις πρώτες γραμμές το βιβλίο σε κερδίζει, ειδικά αν ανήκεις στους εραστές της αστυνομικής ίντριγκας, αλλά και της προσεγμένης πλοκής. Με την ολοκλήρωση της ανάγνωσης δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς τους ιταλούς συγγραφείς, μηδενός εξαιρουμένου, για το σεβασμό που έδειξαν στην ανθολογία που συμμετείχαν.
Ξεχώρισα την ιστορία του Τζανκάρλο Ντε Κατάλντο Το παιδί που έκλεψε η καλή μάγισσα. Εκπληκτικά ζυγισμένη, γρήγορη, πρωτότυπη, προσφέρει στον αναγνώστη μια πολύ μεγάλη γκάμα συναισθημάτων απέναντι στους ήρωες, καλούς και κακούς, πλέκοντας τις ζωές τους με μεγάλη μαεστρία. Ακολουθεί ο Σαντρόνε Ντατσιέρι με την Τελευταία ατάκα όπου περιγράφει αριστουργηματικά την ιστορία ενός διδύμου κωμικών από τη δύσκολη αρχή της καριέρας τους μέχρι τον κατήφορό τους.
Ο Νικολό Αμανίτι (γνωστός στην Ελλάδα κυρίως απ’ το Εγώ δε φοβάμαι) σε συνεργασία με τον Αντόνιο Ματσίνι υπογράφει μια μοντέρνα, ξεκαρδιστική αφήγηση γεμάτη οριακές και σουρεαλιστικές καταστάσεις: ένας χειρούργος προκειμένου να ικανοποιήσει τα πάθη του οραματίζεται ένα τρομερά μεγαλεπήβολο σχέδιο, άρρηκτα δεμένο με το, όχι και τόσο σφριγηλό, στήθος της μεγαλύτερης ηθοποιού της χώρας. Ανάλογη σάτιρα της σύγχρονης πραγματικότητας των ΜΜΕ δίνει ο Τζιόρζιο Φαλέτι με το Βασικό καλεσμένο. Φλερτάροντας με το φανταστικό και την επιταχυνόμενη αγωνία διηγείται τι ήταν αυτό που έκανε το πιο διάσημο παρουσιαστή της ιταλικής τηλεόρασης να εξαφανιστεί από προσώπου γης.
Ο ναπολιτάνος Ντιέγκο Ντα Σίλβα προσφέρει μια κλειστοφοβική ιστορία με θέμα την τρομοκρατία και ήρωα έναν νεαρό που προκειμένου να ξεφύγει από την αστυνομία βρίσκει μια ασυνήθιστη κρυψώνα. Ο Μαρτσέλο Φόις ακολουθεί μια από τις κλασικές συνταγές αστυνομικής ιστορίας όπου ένας επίμονος αντιπρόσωπος του νόμου ξεσκεπάζει τον δολοφόνο.
Από την ανθολογία δεν λείπουν οι συγγραφείς - σταθερές αξίες του ιταλικού αστυνομικού. Ο Μάσιμο Καρλότο «παίζει» σε εδάφη που γνωρίζει από πρώτο χέρι: τοποθετεί την πλοκή του διηγήματός του στην περιοχή του Βένετο, εκεί όπου γεννήθηκε κι έζησε, ενώ αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο καλά γνωρίζει τα εσωτερικά της αστυνομίας όπως και τους διάφορους κώδικες του υποκόσμου.
Ο Κάρλο Λουκαρέλι, (θυμίζουμε το φετινό δυνατό μυθιστόρημά του Μέρα με τη μέρα) χτίζει ένα ψυχολογικό προφίλ αξιώσεων μιας ιταλίδας αστυνομικού φανερώνοντας τα «άπλυτα» στα εσωτερικά της αστυνομίας, τραβώντας όμως την ιστορία στα άκρα, είναι αλήθεια.
Ο Αντρέα Καμιλέρι που δε χρειάζεται περαιτέρω συστάσεις, φαίνεται να διασκεδάζει γράφοντας μια σκληρή Σικελική ιστορία. Μια ανατριχιαστική παρεξήγηση ονομάτων και ρόλων δημιουργεί μια, τόσο απίστευτη όσο και πιθανή, σειρά μοιραίων πράξεων.
Όλα αυτά με φόντο τη σύγχρονη Ιταλία. Από την ηλεκτρονική εποχή στους άγραφους νόμους της μαφίας, από τα εσωτερικά της αστυνομίας στους σημερινούς εγκληματίες. Σκληρή καθημερινότητα, ζόρικη κοινωνία, δύσκολη ζωή. Η απατηλή λάμψη της τηλεόρασης, η πρόσκαιρη δημοσιότητα, το εύκολο κέρδος, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, το ψέμα, η κλεψιά, η εκδίκηση. Ευαίσθητοι ήρωες, σκληροί πρωταγωνιστές, μοιραίες γυναίκες, αθώα θύματα, ένοχες συνειδήσεις, τελειωμένες ψυχές, άνθρωποι πιόνια, δυστυχισμένοι κομπάρσοι.
Σελίδες αξιόλογης αστυνομικής λογοτεχνίας κατά τη γνώμη μου, που δείχνουν ότι οι Ιταλοί είναι πολύ μπροστά στο σύγχρονο νουάρ χωρίς να στηρίζονται απαραίτητα στα διάσημα ονόματα που γνωρίζουμε και στην Ελλάδα. Όπως προείπαμε καμιά προχειρότητα, καμία απροσεξία, μετάφραση Ανταίου Χρυσοστομίδη κι έχουμε το ιδανικό βιβλίο για τις διακοπές, ειδικά γι’ αυτούς που αγαπούν τα αστυνομικά.

Labels: ,

15 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Toσα βιβλια που προτείνονται μέσα από blogs που ασχολούνται με το βιβλιο.
Εχω χασει το λογαριασμο πια,των προτεινόμενων προς ανάγνωση βιβλίων :)

11/7/06 2:30 PM  
Blogger mamaloukas said...

απ' την άλλη οι κριτκές στο δίκτυο βοηθάνε να κάνει κάποιος τις επίλογές του... :)

11/7/06 5:57 PM  
Blogger scalidi said...

Να σκεφτείς το διάβαζα στην παραλία και γέλαγα μόνη μου με το πρώτο του Αμανίτι, ενώ κάθε ίσκιος που πλησίαζε κοίταζα ένρομη κάτω από το καπέλο και τα γυαλιά μου τι συνέβαινε (σε υποβάλλει αναγκαστικά η ατμόσφαιρα. Επιφυλάσσομαι για περαιτέρω, αφού θα γράψω κι εγώ για το βιβλίο

12/7/06 5:01 PM  
Blogger averel said...

Διαβασα προσφατα το "η απαγωγη του εκδοτη". Εξαιρετικα ενδιαφερον δεδομενου πως με τις λιγες γνωσεις μου για την ελληνικη λογοτεχνια δεν εχω διακρινει κάποια άλλη καλη πενα στον αστυνομικο τομεα. Μπραβο.
Οσο για το "οσο υπαρχει αλκοολ υπαρχει ελπιδα", συγχαρητηρια για τον τιτλο :). Δεν το εχω διαβασει. Ακομα.

12/7/06 9:55 PM  
Blogger mamaloukas said...

ευχαριστώ αγαπητέ Averel
τα θετικά σχόλια είναι πάντα πολύ ενθαρρυντικά για τους συγγραφείς (τόσο για τους εκολαπτόμενους όσο και για τους καταξιωμένους -απ' ό,τι μου λένε-).

13/7/06 10:12 PM  
Blogger averel said...

xa, ε ναι καπως ετσι ειναι...
Τωρα διαβαζω το "Ο Τσε αυτοκτονησε". Πολυ καλο μου φαινεται.

14/7/06 10:25 AM  
Anonymous Anonymous said...

Διάβασα με μεγάλη προσοχή την παρουσίαση του βιβλίου με τις εννέα αστυνομικές ιστορίες των Ιταλών συγγραφέων. Ξεχώρισα και εγώ αυτήν που συμμετέχει ο Κάρλο Λουκαρέλι όπως και απόλαυσα πολύ το τελευταίο του βιβλίο "Μέρα με τη μέρα". Όμως, θα ήθελα να σας πω ότι ΄δεν θα πρέπει να είστε σίγουρος για το αν το βιβλίο δεν έχει "καμιά προχειρότητα, καμία απροσεξία". Έχει και μάλιστα αρκετές. Αν ενδιαφέρεστε τις έχω σημειώσει και θα μπορούσα να σας ενημερώσω. Σας ευχαριστώ.

17/7/06 5:22 PM  
Blogger mamaloukas said...

Αγαπητέ ανώνυμε
όταν λέω προχειρότητα και απροσεξία αναφέρομαι πρωτίστως στη συγγραφή των ιστοριών (οι οποίες όντως μου φάνηκαν πολύ προσεγμένες)και όχι στην επιμέλεια του βιβλίου, παρόλο που κι αυτή όπως κι η μετάφραση μου φάνηκαν πολύ καλές.
Χωρίς να ζητάω εξηγήσεις και να αντικρούω τα λεγόμενά σας θα ήταν ενδιαφέρον να υποδείξετε αυτά τα σημεία. σας ευχαριστώ κι εγώ

18/7/06 11:24 AM  
Anonymous Anonymous said...

Η άποψή μου για τη μετάφραση ενός βιβλίου αλλά και για την επιμέλειά του είναι ότι πρόκειται για μια πολύ δύσκολη δουλειά, δεν είναι τυχαίο ότι η μετάφραση είναι επιστήμη που απαιτεί πολύ καλό υπόβαθρο. Όμως, πιστεύω ότι υπάρχουν πράγματα που χρειάζονται περισσότερη έρευνα πέρα από το ταλέντο ή τη θεωρητικά κατάρτιση.
Πηγαίντε για παράδειγμα στη σελ. 83 "ήξερε μόνο πως είχε δεκαπέντε ριπές διαμετρήματος είκοσι στο γεμιστήρα". Είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για "ριπές" αλλά για σφαίρες των είκοσι χιλιοστών.
Στη σελ. 316 "η μηχανή στο μίνιμουμ". Μάλλον στο ρελαντί είναι η μηχανή του αυτοκινήτου.
Στη σελ. 327 "Ακριβώς εκείνη τη στιγμή το ραδιόφωνο έσκουξε. Όχημα πέντε, να καλέσεις αμέσως το 113". Οι αστυνομικοί άκουσαν από τον ασύρματο και όχι από το ραδιόφωνο το σήμα του κέντρου της Άμεσης Δράσης.
Είναι μερικά από αυτά που παρατήρησα. Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας.

19/7/06 3:38 PM  
Anonymous Anonymous said...

Συμπληρωματικά στο προηγούμενο, θα ήθελα να σας πω ότι το συγκεκριμένο βιβλίο που δυστυχώς υπακούει στον κανόνα της "κατά παραγγελία" λογοτεχνίας, αποπνέει κατά τη γνώμη μου προχειρότητα για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Για παράδειγμα, το διήγημα του Καμιλέρι ουδεμία σχέση έχει με τον Καμιλέρι που ξέρουμε. Ή ακόμα και ο Φαλέτι που διάβαζοντας σου δημιουργεί την εντύπωση ότι την ώρα που έγραφε μάλλον βαριόταν. Αυτή, λοιπόν, η "κατα παραγγελία" μυθιστορία -θα ξέρετε καλύτερα εσείς που είστε επαγγελματίας πεζογράφος- είναι στις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, "ελαφρώς" καταδικασμένη.
Σας ευχαριστώ και πάλι.

19/7/06 4:54 PM  
Blogger mamaloukas said...

Αγαπητέ φίλε
Δυστυχώς θα σας απαντήσω πρόχειρα καθότι γράφω από νετ καφέ.
Οι παρατηρήσεις σας είναι σωστές. όμως τη μετάφραση την έκανε ένας άνθρωπος που έχει μεταφράσει πάνω από 30 (μπορεί να λέω και λίγα) βιβλία από τα ιταλικά μεταξύ των οποίων όλο τον Καλβίνο και σχεδόν όλο τον Ταμπούκι, λογοτεχνία δηλαδή με Λ κεφαλαίο και θεωρείται όχι άδικα ο καλύτερος αυτή τη στιγμή για τη συγκεκριμένη γλώσσα.

Ανάλογες παρατηρήσεις έκανα κι εγώ
όπως πχ ότι αναφέρεται κάπου ένα αυτοκίνητο Ντούε Καβάλι (το γνωστό μας ντεσεβό). μπορεί μερικοί ιταλοί να το λένε έτσι κι ο κ. Χρυσοστομίδης προτίμησε να το άφησει αμετάφραστο παρόλο που οι Έλληνες δεν υποψιάζονται εύκολα για τι αυτοκινητο πρόκειται


όμως δεν πιστεύω ότι αυτές οι παρατηρήσεις που μάλλον μπαίνουν στα χωράφια του επιμελητή δεν χαλάνε την εικόνα του βιβλίου


όσο για τον Φαλέτι θα διαφωνήσω. δύο έμπειροι αναγνώστες στους οποίους σύστησα το βιβλίο βρήκαν την ιστορία του την καλύτερη. ΄
θα διαφωνήσω επίσης με την κατά παραγγελία λογοτεχνία που αναφέρετε ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ (το τονίζω γι' αυτό και τα κεφαλαία)
εδώ πιστεύω, κι αυτό έγραψα, ότι όλοι έκαναν σωστά τη δουλειά τους και δεν ξέθαψαν κάποια ιστορία από τα συρτάρια τους, όπως παραδέχομαι ότι πολύ συχνά γίνεται σε ανθολογίες.
τον Καμιλέρι που λέτε εγώ τον χάρηκα γιατί δε διάβασα πάλι για τον Μονταλμπάνο και τη Βιγκάτα που τα χω λίγο βαρεθεί.
Σας ευχαριστώ κι εγώ

19/7/06 9:37 PM  
Anonymous Anonymous said...

Φαίνεται λοιπόν ότι διαφωνούμε. Και αυτό δεν είναι κακό αφού τουλάχιστον μπορούμε να μιλάμε για βιβλία.Και αυτό είναι το σημαντικότερο. Με τη σειρά μου, θα διαφωνήσω με τον όρο "έμπειροι αναγνώστες". Δε νομίζω ότι η ανάγνωση είναι συλλεκτική διαδικασία "διάβασα-τριάντα-βιβλία-και-έμαθα-λογοτεχνία". 'Οσο για το Μονταλμπάνο και τη Βιγκάτα δεν έχετε άδικο, είναι ολίγον κουραστική η επανάληψη. Όμως, "Ο ζυθοποιός του Πρέστον" ήταν κάτι ξεχωριστό πιστεύω. Ή το "Αίτηση για τηλέφωνο".
Σας καλημερίζω και σας ευχαριστώ για την επικοινωνία

20/7/06 12:39 PM  
Blogger mamaloukas said...

Ναι το να διαφωνούμε μόνο κακό δεν είναι. Όμως εγώ έγραψα την ειλικρινή μου γνώμη ότι δηλαδή
το βιβλίο με κέρδισε αμέσως (ίσως επειδή είναι γύρω απ' ό,τι περίπου γράφω κι εγώ) κι είναι ό,τι καλύτερο διάβασα φέτος στο αστυνομικό.
όταν λέω έμπειροι αναγνώστες εννοώ άνθρωποι που εμπιστεύομαι για το γούστο τους στα βιβλία κι αυτοί που διαβάζουν τα χειρόγραφά μου πριν εκδοθούν.
να μιλάμε όποτε θέλετε

20/7/06 12:50 PM  
Anonymous Anonymous said...

Keep up the good work
»

22/11/06 6:25 AM  
Anonymous Anonymous said...

What a great site yorkshire market broyhill sofas Black ass porn clips Pontiac casting numbers 9782898 Propecia impair fertility real time transactions bank debt card transaction Elmo lcd projector bulb levitra side Company insurance life people

5/3/07 2:25 PM  

Post a Comment

<< Home