Το ημερολόγιο της Μελίσσας

Έγραψα αυτό το κειμενάκι όταν το βιβλίο είχε πρωτοβγει και πουλούσε τρελά.
το έγραψα απλώς για την πλάκα μου και δεν επιχείρησα να το δημοσιεύσω πουθενά.
μοιάζει με κριτική αλλά η φαντασία μου μάλλον ξέφυγε, ή μήπως όχι;

Το ημερολόγιο της Μελίσσας ή
ένα απ’ τα πρώτα έργα της Τεχνητής Λογοτεχνίας


Ίσως είμαστε μπροστά σ’ ένα από τα πρώτα έργα της Τεχνητής Λογοτεχνίας. Ένα βιβλίο που δεν γράφτηκε όπως όλα τα άλλα, αλλά που γεννήθηκε όπως η Ντίσνεϊ δημιουργεί έναν καινούργιο ήρωα ή ο Τσακίρης βγάζει μια νέα γεύση τσιπς. Το βιβλίο σαν απόλυτα βιομηχανικό προϊόν. Όχι μόνο στην κατασκευή του, αλλά και στην δημιουργία του, την ιερή στιγμή της συγγραφής.
Νονός και εφευρέτης του συγκεκριμένου βιβλίου είναι ο Εγκέφαλος.
Ο Εγκέφαλος είναι εκείνος που οραματίστηκε το νέο προϊόν, αυτό που θα τραβήξει σαν μαγνήτης τα λεφτά απ’ τις τσέπες των καταναλωτών. Ο Εγκέφαλος μπορεί να είναι τέσσερα άτομα μπροστά από ένα τραπέζι κι από πάνω τους ένα μεγαλύτερο αφεντικό που έχει την ευθύνη της τελικής απόφασης. Ή αλλιώς, αυτός που θα χώσει τα λεφτά, αυτός που θα ρισκάρει.
Το σχέδιο του Εγκεφάλου είναι απλό και πολύπλοκο συνάμα. Θέλει να φτιάξει ένα βιβλίο που θα πουλήσει. Ένα βιβλίο που φτάνει τα 700.000 αντίτυπα στην Ιταλία επί 9,30 ευρώ το ένα κάνει τζίρο 6,5 εκατομμύρια ευρώ. Αν προσθέσουμε και τις υπόλοιπες 25 χώρες που έχει μεταφραστεί; Όλα οδηγούν στο σίγουρο. Τα λεφτά είναι πολλά.
Αλλά μόνο εύκολο δεν είναι να φτιάξεις τη μαγική συνταγή. Αλλιώς θα το έκαναν όλοι. Ο Εγκέφαλος σχεδίασε τα πάντα και δεν λυπήθηκε τα έξοδα. Έβαλε τα καλύτερα μυαλά για να του γράψουν το βιβλίο κι έπειτα έκανε την πιο πετυχημένη κίνηση: το διαφήμισε μ’ έναν μοναδικό τρόπο. Ρίσκαρε και κέρδισε.
Ο Εγκέφαλος πρωτοτύπησε απ’ την αρχή του σχεδίου του. Απ’ το λεγόμενο target group. Μελετώντας όχι ποιους διαβάζουν βιβλία, αλλά τους υπόλοιπους, τους ασύγκριτα περισσότερους: Εκείνους που δεν διαβάζουν ποτέ και τίποτα, εκείνους που δεν πατούν ποτέ το πόδι τους στα βιβλιοπωλεία. Όλοι ξέρουν πως αυτοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι οι άντρες.
Αυτούς θέλει ο Εγκέφαλος. Και πρωτίστως θέλει να τους κάνει να μάθουν το προϊόν. Ένας τρόπος υπάρχει, η τηλεόραση. Κι έτσι επιστρατεύει, φαντάζομαι μ’ ένα αστρονομικό ποσό, έναν απ’ τους μεγαλύτερους παρουσιαστές της ιταλικής τηλεόρασης. Μπίνγκο. Σ’ ένα βράδυ η μισή Ιταλία έμαθε την ύπαρξη του βιβλίου.
Όμως τι θέμα, ποιο κείμενο μπορεί να συγκινήσει τον αντρικό πληθυσμό που δεν έχει διαβάσει ποτέ του τίποτα; Και ταυτόχρονα να μην αποθαρρύνει τις νέες γυναίκες που διαβάζουν λογοτεχνία; Εδώ ο Εγκέφαλος επιστράτευσε όλη του τη μαεστρία. Το βιβλίο είναι γραμμένο από δεξιοτέχνη του είδους και σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα ημερολόγιο μιας έφηβης κοπελίτσας.
Το θέμα του είναι καυτό. Δεν πρόκειται απλώς για τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα μιας συνηθισμένης κοπέλας, αλλά για σεξουαλικές επιδόσεις μιας έφηβης που πλησιάζουν αυτά της Ιουλιέτας του Ντε Σαντ. Η Μελίσσα δεν λέει σε κανέναν όχι, ό,τι κι αν της ζητήσει, ακόμα κι όταν κουβαλάει μαζί του όλους τους συμπαίκτες του απ’ την ομάδα μπάσκετ. Η Μελίσσα υπάρχει για να ικανοποιεί και τις πιο ακραίες φαντασιώσεις των περισσοτέρων αντρών. Σαν να τους λέει, ναι, οι γκόμενες που αναφέρετε στα ανέκδοτά σας υπάρχουν κανονικά (έχω κι έναν φίλο μου, δεν πιστεύω να σε πειράζει;) Κι η Μελίσσα όχι μόνο υπάρχει, αλλά είναι και πολύ μικρή. Είναι ακόμα μαθήτρια.
Αλήθεια τι ηλικία να δώσουμε στη Μελίσσα Εγκέφαλε; Δεκαοχτώ; Όχι, αυτό θα τα χαλούσε όλα. Οι άντρες ξέρουν, πιστεύουν, υποστηρίζουν, νομίζουν, ότι όποια είναι δεκαοχτώ και κάνει αυτά τα πράγματα δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία π… Καλύτερα μία καραπ…
Αν την κάνουμε δώδεκα, δεκατριών; Όχι βέβαια, εκεί θα πέσουμε στο βάραθρο που λέγεται παιδεραστία και θα μας σταυρώσουν στη στιγμή.
Όχι, θα την κάνουμε δεκαπέντε, δεκάξι κι έτσι θα βρίσκεται στη χαρισματική και λογοτεχνικά δοκιμασμένη ηλικία της Λολίτας. Όπου όλα συγχωρούνται. Οι Λολίτες, για τους άντρες, είναι μοιραίες γυναίκες, από αυτές όλα να τα περιμένεις.
Δεν μπορούμε παρά να παραδεχτούμε πως ο Εγκέφαλος σκέφτηκε για άλλη μια φορά τέλεια.
Τις γυναίκες όμως Εγκέφαλε; Πώς θα τις κερδίσουμε;
Απλό. Υπάρχει η άλλη πλευρά του νομίσματος. Η Μελίσσα υποφέρει. Δέχεται όλους αυτούς τους εξευτελισμούς απλώς και μόνο επειδή αναζητά την αγάπη. Το μόνο που θέλει είναι να την αγαπήσουν, να της δώσουν μια αγκαλιά. Όπως όλες οι γυναίκες, παντού και πάντα. Όμως όλοι οι άντρες είναι γουρούνια και μας θέλουν μόνο για το σεξ. Δεν μας αγαπάνε, θέλουν μόνο το κορμί μας.
Αυτό είναι. Διανθίστε το και με λίγα σπαραξικάρδια ποιηματάκια κι η συνταγή έδεσε. Το βιβλίο μπορεί άνετα να χωριστεί σε γυναικεία και αντρικά κομμάτια, άψογα γραμμένα και δεμένα μεταξύ τους, το ξαναλέμε.
Και τι τίτλο να δώσουμε Εγκέφαλε;
Σίγουρα όχι Ημερολόγιο Εφηβείας. Δεν μας νοιάζει αν το μεταφράσουν έτσι στο εξωτερικό, τότε θα έχουμε πετύχει το σκοπό μας. Τότε θα μας διαφημίζουν ως το βιβλίο που προκάλεσε σάλο στην Ιταλία. Ας το βγάλουν και Πρασόρυζο με βρούβες.
Ποιος τίτλος θα τραβήξει το στόχο μας, τους άντρες;
Τα 100 χτυπήματα με τη βούρτσα πριν κοιμηθείς. Ναι, αυτός είναι ένας τίτλος για άντρες.
Τυχαία άραγε θυμίζει τις 120 μέρες στα Σόδομα; Ίσως και τις 11.000 Βέργες. Ναι, θα πουν οι άντρες αφού το δουν στην τηλεόραση, αυτό είναι ένα βιβλίο για μας. Ας το αγοράσουμε να δούμε τι κάνει αυτή η μικρή βρομιάρα. Όλες τους έτσι είναι τελικά. Βρέθηκε και μία να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Ίσως χρειάζονται και στ’ αλήθεια μερικές ξυλιές στο κώλο. Κι όχι μόνο αυτό. Το βιβλίο είναι καμουφλαρισμένο σαν λογοτεχνία. Θα μπορώ να το έχω στη βιβλιοθήκη μου, στο σαλόνι μου. Θα μπορώ να λέω στους άλλους και στις άλλες, κυρίως στις άλλες, ότι ξεκίνησα να διαβάζω λογοτεχνία. Ενώ τις τσόντες είμαι αναγκασμένος να τις κρύβω επιμελώς.
Μένει μια τελευταία λεπτομέρεια στον Εγκέφαλο. Σε ποια πόλη της Ιταλίας πρωταγωνιστεί η Μελίσσα; Το πιο φυσικό θα ήταν μια μεγάλη πόλη στο βορρά όπως το Μιλάνο ή το Τορίνο, άντε και λίγο πιο κάτω, στη Ρώμη. Εκεί οι ρυθμοί της ζωής είναι πιο εξαντλητικοί και δεν είναι περίεργο πολλοί γονείς να παραμελούν τα παιδιά τους κι αυτά να ξεφεύγουν προς το στραβό δρόμο ή προς ένα διαφορετικό δρόμο όπως στην περίπτωση της Μελίσσας.
Όμως ο Εγκέφαλος λέει όχι. Θα τοποθετήσουμε τη δράση στον αντίποδα. Σε όποια πιο συντηρητική περιοχή διαθέτουμε με οικογένειες «παλαιών αρχών». Στη Σικελία, στην Κατάνια. Αυτό μας συμφέρει. Αυτό θα ξεσηκώσει περισσότερο τον κόσμο. Όλοι θ’ αρχίσουν να αμφιβάλλουν αν η Μελίσσα υπάρχει πραγματικά και μερικοί θ’ αρχίσουν να φωνάζουν πως το βιβλίο της Μελίσσας δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά ένα προϊόν του μάρκετινγκ.
Αυτό όμως θέλει κι ο Εγκέφαλος. Γιατί έχει και την τελευταία κίνηση ματ. Η Μελίσσα υπάρχει στ’ αλήθεια. Εμφανίζεται στην τηλεόραση. Μαζί της κι η μαμά της η οποία δηλώνει υπερήφανη για την κόρη της και για το βιβλίο που έγραψε. Κι η μικρή Μελίσσα δηλώνει ότι γράφει το επόμενο βιβλίο της. Είναι νίκη, η απόλυτη νίκη για τον Εγκέφαλο. Θέλατε αποδείξεις; Σας τις παρουσιάσαμε ολοζώντανες. Δεν σας μένει παρά να παραδεχτείτε ότι η Μελίσσα υπάρχει στην πραγματικότητα. Αν υποστηρίξετε το αντίθετο, ότι δηλαδή οι δύο γυναίκες είναι βαλτές, πληρωμένες, θα πέσετε στο βάλτο της συνωμοσιολογίας.
Ο Εγκέφαλος τα έχει σκεφτεί όλα. Ακόμα και τις αρνητικές κριτικές. Ίσως ο Εγκέφαλος έχει υπολογίσει ακόμα κι αυτά που έγραψα εγώ και διαβάζετε εσείς τώρα. Πάντως ο Εγκέφαλος θα χαμογελάει πάντα. Το βιβλίο-τέρας που έφτιαξε πουλάει. Η Τεχνητή Λογοτεχνία προ των πυλών;