Την ώρα που γύρναγα μες τσου ήλιους… (+προσθήκη)
Λοιπόν, ένας μπλόγκερ, ο anastassios μου έγραψε αυτό και πολύ με χαροποίησε. Το μεταφέρω χωρίς λινκ. Τον ευχαριστώ πολύ.
"Δ. Μαμαλούκας - Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δ. Μόστρα (Καστανιώτης). Υπάρχουν βιβλία, τραγούδια ή ταινίες που "πέφτεις" πάνω τους μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή της ζωής σου και σε συνταράζουν (άσχετα από την πραγματική καλλιτεχνική τους αξία). Υπάρχουν όμως και άλλα που τα απολαμβάνεις πραγματικά. Σε αυτή τη δεύτερη και κατά την γνώμη μου πιο δύσκολη κατηγορία είναι το βιβλίο του Μαμαλούκα που είναι πραγματικά απολαυστικό. Έχουν λεχθεί πολλά από πολλούς για τον Μόστρα. Εγώ μονό θα αναφέρω την σύμπτωση(?) του Μόστρα--Mostri και ότι μπαίνω στον κύκλο φανατικών υποστηρικτών του Δ. Μαμαλούκα!"
"Δ. Μαμαλούκας - Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δ. Μόστρα (Καστανιώτης). Υπάρχουν βιβλία, τραγούδια ή ταινίες που "πέφτεις" πάνω τους μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή της ζωής σου και σε συνταράζουν (άσχετα από την πραγματική καλλιτεχνική τους αξία). Υπάρχουν όμως και άλλα που τα απολαμβάνεις πραγματικά. Σε αυτή τη δεύτερη και κατά την γνώμη μου πιο δύσκολη κατηγορία είναι το βιβλίο του Μαμαλούκα που είναι πραγματικά απολαυστικό. Έχουν λεχθεί πολλά από πολλούς για τον Μόστρα. Εγώ μονό θα αναφέρω την σύμπτωση(?) του Μόστρα--Mostri και ότι μπαίνω στον κύκλο φανατικών υποστηρικτών του Δ. Μαμαλούκα!"
Επίσης ευχαριστώ τον Παναγιώτη Κονιδάρη για το δικό του κομμάτι σχετικά με τον Μόστρα που ανέβασε εδώ στο μπλογκ του. Ιδιαίτερα εύστοχο, Παναγιώτη, θενκς πάλι.
Το Σάββατο το πρωί δε, που βολόδερνα μες τσου ήλιους με το ταχύπλοο μου προσπαθώντας να βρω το κουφάρι της Κάρλα Περούτσι σφηνωμένο στους βράχους του Λευκάτα μαζί με τον Άντζελο και τη πανέμορφη Φραντσέσκα (και μετά πέρασα κι απ’ τον Κονιδάρη) (βλέπε ανάλογο ποστ) με πήρε τηλέφωνο ο ατζέντης μου από τη Νέα Υόρκη και μου είπε ότι τα ΝΕΑ είχαν δημοσιεύσει κριτική για το μικρό Μόστρα.
Έτσι εκάναμε μεγάλη παράκαμψη και προσδέσαμε εις το Βαθύ Μεγανησίου αλλά φευ! άνθρακες ο θησαυρός.
Το Σάββατο το πρωί δε, που βολόδερνα μες τσου ήλιους με το ταχύπλοο μου προσπαθώντας να βρω το κουφάρι της Κάρλα Περούτσι σφηνωμένο στους βράχους του Λευκάτα μαζί με τον Άντζελο και τη πανέμορφη Φραντσέσκα (και μετά πέρασα κι απ’ τον Κονιδάρη) (βλέπε ανάλογο ποστ) με πήρε τηλέφωνο ο ατζέντης μου από τη Νέα Υόρκη και μου είπε ότι τα ΝΕΑ είχαν δημοσιεύσει κριτική για το μικρό Μόστρα.
Έτσι εκάναμε μεγάλη παράκαμψη και προσδέσαμε εις το Βαθύ Μεγανησίου αλλά φευ! άνθρακες ο θησαυρός.
Οι εφημερίδες πηγαίνουν μόνο στον Αντιδήμαρχο, που τις μοιράζει μόνο στους ψηφοφόρους του.
Έτσι επιστρέψαμε εις Νυδρίον όπου και αγόρασα τα πολυπόθητα Νεα.
Μου άρεσε πολύ η –ολοσέλιδη- κριτική, (και φωτο) ευχαριστώ από καρδιάς τον κ. Μάρκαρη, (πρώτη φορά μου γράφει, αν εξαιρέσεις ένα μικρό κομμάτι πάλι στο βιβλιοδρόμιο για τα βιβλία του φετινού καλοκαιριού, κι είναι τιμή μου) παρόλο που σε εκείνον δεν άρεσε η παράλληλη ιστορία της banda antimostri.
Πιο πολύ όμως μου άρεσε ο τίτλος ενός κομματιού της κριτικής.
Μου άρεσε πολύ η –ολοσέλιδη- κριτική, (και φωτο) ευχαριστώ από καρδιάς τον κ. Μάρκαρη, (πρώτη φορά μου γράφει, αν εξαιρέσεις ένα μικρό κομμάτι πάλι στο βιβλιοδρόμιο για τα βιβλία του φετινού καλοκαιριού, κι είναι τιμή μου) παρόλο που σε εκείνον δεν άρεσε η παράλληλη ιστορία της banda antimostri.
Πιο πολύ όμως μου άρεσε ο τίτλος ενός κομματιού της κριτικής.
Συγγραφέας Μαστροχαλαστής
Νομίζω πως αυτό ακριβώς είμαι. Από μικρός ήμουνα. Δεν άφηνα τίποτα όρθιο. Ούτε τώρα μ’ αρέσει να αφήνω. Δεν μ' αρέσουν τα κατεστημένα, τα κλισέ, τα προβλέψιμα πράγματα ειδικά στη γραφή μου –και στην πλοκή που στήνω- (άσχετα αν μοιραία κι εγώ μπορεί να πέφτω καμιά φορά σε κοινοτοπίες και κλισέ, αφού τα περισσότερα τα έχουμε δει και τα έχουμε διαβάσει).
(βέβαια ο κ. Μάρκαρης το εννοεί αλλιώς, όπως θα διαπιστώσετε αν διαβάσετε την κριτική του εδώ.
(βέβαια ο κ. Μάρκαρης το εννοεί αλλιώς, όπως θα διαπιστώσετε αν διαβάσετε την κριτική του εδώ.
(απ' ό,τι είδα το "συγγραφέας μαστροχαλαστής" για να το διαβάσετε πρέπει να κάνετε νέο κλικ στο τελος της κριτικής)
Σύντομη παρένθεση, το ποστ θα μείνει μια δυο μέρες κι έπειτα θα πάει κάτω απ’ το Μεγανήσι για να μη χαλάσω τη συνέχεια Μεγανήσι-Κονιδάρης (τριλογία θα γράψω πάλι ο αθεόφοβος)
Σύντομη παρένθεση, το ποστ θα μείνει μια δυο μέρες κι έπειτα θα πάει κάτω απ’ το Μεγανήσι για να μη χαλάσω τη συνέχεια Μεγανήσι-Κονιδάρης (τριλογία θα γράψω πάλι ο αθεόφοβος)
Προσθήκη
προσθέτω απλώς άλλη μια κριτική για το Μόστρα γραμμένη από τηνκ. Βασιλική Χρίστη στο πολύ ενδιαφέρον βιβλιοφιλικό σαιτ www.diavasame.gr . Την ευχαριστώ πολύ.
Η κ. Χρίστη έκανε και μια πολύ καλή σύνοψη του βιβλίου (σ.σ. Ο Σκούρας, ο καλός του βιβλίου δε λέγεται Σταμάτης αλλά Σαράντης σαν το φίλο μου. :)))) την οποία θα επεξεργαστώ (ελπίζω να μην την πειράζει) για να φτιάξω μια μεγαλύτερη και να τη στείλω σ' έναν εκδότη στη Γαλλία που ενδιαφέρθηκε για το Μόστρα.
Σας έχω πει πως δεν μπορώ να φτιάξω μια σύνοψη της προκοπής για το βιβλίο μου;
Όχι;
Ε, λοιπόν δεν μπορώ.
Γιατί;
Γιατί έγραψα 60.000 λέξεις γι' αυτό το βιβλίο, δεν μπορώ να τις κάνω 1000 έτσι εύκολα!
(σας το χω ξαναπει: είναι τρελλοί αυτοί οι συγγραφείς, μην τους πιστεύετε ούτε να τους κάνετε και πολύ παρέα)
27 Comments:
ΌΠΑ!!! (μερακλώθηκα). Διάβασα και μια κριτική για το Δημήτρη που δεν ήταν εγκωμιαστική (τουλάχιστον από τη μέση και κάτω). Παρότι προέρχεται από σοβαρή πηγή, έχω τις ψιλοενστάσεις μου. Τελικά δεν είναι μόνο οι συγγραφείς που έχουν εμμονές, είναι και οι κριτικοί (έστω κι αν είναι συγγραφεις οι ίδιοι). Γιατί τελικά η ιστορία με τους "αντιμόστρι" δεν ήταν και τόσο τραβηγμένη από τα μαλλιά, άσε που είχε από μόνη της ενδιαφέρον. Κατά βάση εξυπηρέτησε δύο σκοπούς : την ανάγκη να διακόπτεται η ιστορία για να παρατείνεται η αγωνία, καθώς και την περιπλοκή της αφήγησης και μάλιστα με τρόπο που να θολώνει περισσότερο το κλίμα σε μια καθ'όλα θολή και βροχερή Ιταλία.Τέλος πάντων, γούστα είναι αυτά. Ή όπως λένε στο χωριό μου "μάζευε κι ας ειν' κι αράτες"(σσ:ρώγες).
Η αλήθεια τώρα για τις εφημερίδες είναι ότι τις κρύβουν ακόμα και από τον αντιδήμαρχο, μέχρι να τους φτιάξει το πρόβλημα με το νερό!(το οποίο το έφτιαξε για του πολιτικού λόγου το αληθές!)
συμφωνώ με τον Παναγιώτη από πάνω. Η ιστορία της βιβλιοθήκης είναιθ βέβαια πιο συαρπαστική, αλλά εμένα το τέχνασμα με τις παράλληλες ιστορίες μου άρεσε!!
Κονιδάρης
Παναγιώτη, σκέφτηκα ότι την επόμενη φορά που θα ξανάρθω στο νησί θα είναι όταν θα είσαι δήμαρχος για να μου παραδώσεις το κλειδί της πόλης! (μην πω του νησιού)και θα με υποδεχτείς με μπάντα (!) (όχι αντιμόστρι,ε;)
Κροτάκι
καλή μου εσύ!
εσύ βρε είσαι φανατική πια αναγνώστρια του υποφαινόμενου!
Αχ ξέρω, ξέρω, δεν μου πάει ο ρόλος (εγώ άτακτο άλεφ και άναρχο) αλλά αυτή τη φορά λέω να βάλω μια τάξη. Ο τίτλος άπαιχτος, κυριολεκτικά Μαμαλούκειος τίτλος! Το ό,τι ασχολήθηκε μαζί σου ο εν λόγω σημαντικότατον μέσα σε οοοολη αυτή την παραγωγή, το κείμενο άκρως κολακευτικό αλλά επειδή με ό,τι έχουμε κρίνουμε, με ό,τι είμαστε, έχω μια ένσταση: δεν είναι καθόλου άσχετες οι δυο ιστορίες. Το παιχνίδι δε με τον Μόστρα και τους αντιμόστρι, το μεγάλο ατού. Οπως κι ο τρόπος που δένονται τελικά κυκλικά όλες αυτές οι ιστορίες, αριστοτεχνικός, μαγικός. Ούτε στιγμή δεν ξεχωρίζουν για μένα οι δυο ιστορίες, έτσι όπως δένονται απίστευτα στην αρχή και στο τέλος. Και ήταν ό,τι περισσότερο με ενθουσίασε στο βιβλίο (εντάξει και η βιβλιοθήκη κι ο Μόστρα, αλλά πιο πολύ γι' αυτά τα ευρήματά σου σ΄αγαπώ και σ' εκτιμώ). Εύκολο είναι να βάλεις ιστορία στην ιστορία; Και να δεθούν αναπόσπαστα αυτά τα δυο; Ε ας μην κάνουμε το προτέρημα, ελάττωμα, δεν λέει... άλεφ αυτή τη φορά τακτικό (αχ πανανία μου τι παθαίνει ένα φτωχό άλεφ τον Αύγουστο!)
άλεφ
με μαμαλούκειο πυρετό πολύ άρρωστο λέμε.
γι αυτό το αγαπάμε πολύ πολύ
Καλέ δεν έχετε ακούσει τίποτα εσείς για την "διαύγεια του πυρετού"; Κι αμφισβητείς την κρίση μου, παιδάκι μου; άλεφ οξυδερκές (και δεν θέλω αντιρρήσεις, γιατρέ μου!) άσε που... τριάντα χρόνια φούρναρης, έχω ψήσει καρβέλια!!! (μόνο να διαβάζω ξέρω σ' αυτή τη ζωή, αν ήξερα κάτι άλλο, θα ήμουν και πλούσιο άλεφ, αλλά δεν...)
άλεφ, πρόσεχε γιατί σε βλέπω να γίνεσαι Μίδας στο τέλος... :)))
βρε Μοστροχαλαστή, τι να κάνεις κι εσύ; συγγραφέας ήσουνα και βιβλία έγραφες, σκότωνες και κανένα τέρας και μετά γύρναγες μες τσου ήλιους, και τους άλλους τους έλουζε κρύος ιδρώτας κι ανέβαινε ο πυρετός τους, γιατί ένιωθαν την καυτή ανάσα των ηρώων σου να πλησιάζει... τους αναγνώστες σου λέω... μην παρεξηγηθώ ;))))))))
This comment has been removed by the author.
εγώ έσβησα κατά λάθος δικό μου σχόλιο,βαριέμαι δεν το ξαναγράφω τώρα:)
Κατ΄αρχήν καλή επιτυχία στη Γαλλία! Και πολύ την καταλαβαίνω αυτή την δυσκολία για περίληψη του βιβλίου! Κάθε φορά που μου την ζητούν, αναφυλαξία βγάζω που πρέπει να δώσω χίλιες λέξεις ΜΟΝΟ! Στην ανάπτυξη δεν έχω πρόβλημα, το ανάποδο με αρρωσταίνει! Όσο για τους συγγραφείς...και κει μεγάλο το δίκιο σας αγαπητέ! Ο άντρας μου με χάπια κρατιέται που ζει μαζί μου!
SONO ALDO DI LECCE! CARO DEMETRIO MI SONO NASCOSTO A SAN CATALDO CON MONIC E STO FORMANDO ADESSO UNA NUOVA BANDA....ANTICRITICI!!!!
DAMMI UN MESSAGGIO SE STAI BENE.
Monic ti saluta te e Maura baci!!!
ALDO.
Ωραία ιδέα αυτή με την " αντικριτική συμμορία" του Άλδου από το Λέτσιον. Κι άμα δίνεις ωραίες ιδέες στους συγγραφείς...
Έναντι λογικής αμοιβής (π.χ. ταξίδι στο Παρίσι με ΟΛΑ τα έξοδα πληρωμένα κατά την υπογραφή των συμβολαίων), γράφουμε σύνοψη του Μόστρα με 1000 λέξεις. Και στα γαλλικά.
compo
βρήκαμε καλή μου και τσάμπα, ντροπή σου (για τα γαλλικά θα το σκεφτώ)
μόνο όταν πρόκειται για λεφτά μου γράφεις, το χεις πάρει πρέφα;
ALDO
Grazie amico, ti penso con tutto il cuore...
Κονιδάρης
το Λέτσε εις την αρχαίαν λέγεται Λύκειον! (απ' ό,τι έχω διαβάσει)
Λένα
με καταλαβαίνετε, το ξέρω. για τη Γαλλία μη βιάζεστε, είναι πολύ νωρίς, μακάρι όμως.
Σκαλιδάκι μαστροχαλαστάκι
Άλεφ
Αξία στο μπλογκ
-λογοκριμένο σχόλιο- χιχιχι-
nuwanda said...
ποιον τιμωρεις πισω απο τα ραφια, ποιον? (ετσι γραφουν πανω απο την φωτογραφια σου τα νεα!)
ασε που λεει την Μονικ ερωτικα αναπηρη.... ε, αμα ειναι ετσι ας ηταν ολες αναπηρες!!
νουβάντα
εσένα θα τιμωρήσω άμα δεν κάτσεις φρόνιμος!
μαμαλουκα, οτι θελω θα γραφω, η-τρο-μο-κρα-τι-α δεν θα πε-ρα-σει!!!
αυτό που βαριέμαι περισσότερο σ αυτές τις περιπτώσεις είναι τα συνθήματα και οι λόγοι -τα τρανταχτά λόγια- υπερ της ελευθερίας του λόγου.
Μένει μόνο τώρα να γράψει ένας πάλι το ρητό του Βολταίρου να πεθάνουμε από βαρεμάρα...
Τώρα ο Νουβάντας είναι φίλος... να μην του στείλω κάνα δυο τύπους στο σπίτι ή να τον εξαφανίσω ε;
Βολταιράκι said...
Διαφωνώ με ό,τι λες αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτ-
Ε, να!
έχετε πάθει έλλειψη -total eclipse of the heart- εσείς οι δύο μεταξύ σας και δεν ξέρετε τι γράφετε μου φαίνεται...
...εισαι φασιστας ρε, πληρωμενο οργανο του ιμπεριαλισμου, υποχειριο των αμερικανων και χαφιες των μπατσων....
(BTW σκεφτομαι να γραψω ενα βιβλιο με τιτλο "ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ". Λες να τσαντιστουν οι μπατσοι?)
@ Nuwanda> Τα γουρούνια, πάντως, θα σου κάνουνε μήνυση! (και θα πάω και... μάρτυρας)
@ Mamaloukas έχεις χάσει τον έλεγχο! Η... διαδήλωση έχει σπάσει προ πολλού την περιφρούρηση, λάβε τα μέτρα, εγώ πάντως πάω με τους διαδηλωτές, άλεφ άστα να πάνε
mamaloukas hounda company co
Μαμαλούκα σου γράφω για λεφτά, αλλά λεφτά δε βλέπω...
SONO TORNATO!STO MORENDO DALLA GIOIA !!! NESSUNO MI PUO TROVARE NEANCHE MONIC
''LA GIOIA E SEMPRE DALLA ALTRA RIVA DEL MARE'' GABRIELE D'ANUNZIO
Post a Comment
<< Home