Michele Serra Επάγγελμα συγγραφέας

ή ο μικρόκοσμος του συγγραφέα.
Το θέμα είναι τεράστιο. Εγώ απλώς θέλω να σας δώσω ένα κομματάκι του.
Πώς γράφει ένας συγγραφέας; Τι όπλα χρησιμοποιεί; Ποιες είναι οι συνήθειές του;. Ωραίο μάθημα για όλους όσοι γράφουν ή θέλουν να γράψουν ασχέτως αν έχουν εκδώσει ή όχι.
Το υλικό είναι από μίνι συνέντευξη του Michele Serra στην Mariarosa Mancuso που δημοσιεύτηκε στην Corriere della Sera.

Η ταπεινή μετάφραση και η επιλογή των ερωτήσεων είναι δικιά μου.

Η συνέντευξη δόθηκε με την ευκαιρία της έκδοσης ενός βιβλίου του: Μια συλλογή 12 διηγημάτων.

Για μένα είναι πάντα ένα μεγάλο μάθημα οι απαντήσεις αυτού του ανθρώπου. Αφιερωμένο στους νέους έλληνες συγγραφείς ή εκείνους που θεωρούν εύκολη τη συγγραφή.

Serra: «Οι δύο καλύτεροί μου σύμμαχοι; Η μοναξιά κι ένα λεξικό»

-Πόσο χρόνο σας πήρε;
-Η ιδέα μου ήρθε κατά τη διάρκεια μιας κηδείας στην εξοχή. Για δύο χρόνια έγραφα κομματάκια από δω και από κει, έπειτα χρειάστηκαν έξι μήνες αληθινής κούρασης.
-Ρυθμοί;
-Νευρόσπαστου. Ή κάθομαι όλη μέρα στο γραφείο ή δεν γράφω ούτε γραμμή εκτός των κομματιών για την εφημερίδα (σ. με την οποία συνεργάζεται).
-Αγαπημένο μέρος;
-Το γραφείο μου. Γραφείο και καρέκλα από πλεξιγκλας ΙΚΕΑ, γεμάτο σημειώσεις, φωτογραφίες, εφημερίδες.
-Εργαλεία του επαγγέλματος;
- Ο υπολογιστής μου. Τον χρησιμοποιώ σαν γραφομηχανή, η οργάνωση των αρχείων αντιπροσωπεύει την αταξία μου.
-Διορθώσεις;
-Στην οθόνη. Περνάω στο χαρτί όταν πια το βιβλίο είναι έτοιμο. Την τελευταία ιστορία την ξανάγραψα είκοσι φορές.
-Κοψίματα;
-Είχα άλλα τρία έτοιμα διηγήματα αλλά προτίμησα να μην τα συμπεριλάβω.
-Λεξικά;
- Το Devoto Oli πάντα. Όσο περισσότερο γράφω τόσο ανακαλύπτω ότι χρησιμοποιώ άσχημα τις λέξεις.
-Τελετουργικά ή φυλαχτά;
-Δεν έχω. Δεν έχω ούτε έμπιστο αναγνώστη.
-Κρίση λευκής σελίδας;
-Μου συμβαίνει να μένω στάσιμος δυο μέρες στις τρεις γραμμές. Όταν τυχαίνει διακόπτω και πηγαίνω αλλού.
-Ακούτε μουσική;
-Ποτέ. Και προτιμώ τη μοναξιά. Με κάποιον άλλον στο σπίτι δυσκολεύομαι περισσότερο.
-Το δυσκολότερο πράγμα;
-Να ξαναδιαβάζεις ό,τι έγραψες και να πεις: «Εντάξει, πάει καλά, μπορώ να σταματήσω».


Ο τονισμός στις απαντήσεις του συγγραφέα είναι δικός μου.