Σύντομη κριτική Μπάνβιλ Πράγα
Μια σύντομη κριτική για ένα εξαιρετικό βιβλίο.
Κρίμα που δύο άλλα της ίδιας σειράς, για την Φλωρεντία και το Παρίσι, είναι πολύ κατώτερα και δεν συστήνονται προς αγορά.
Τζον Μπάνβιλ Πράγα, σειρά Πορτρέτα μιας πόλης, εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα 2005, μτφ. Λύο Καλοβυρνάς, σ. 284
Μια μουσική για μια μελαγχολική και σπαρακτικά ερωτεύσιμη πόλη. Ο Μπάνβιλ γράφει ζωγραφίζοντας το χιόνι που σκεπάζει τα κολλητά σπίτια δίπλα στο ποτάμι, τη μεθυστική ομίχλη που αγκαλιάζει τα αγάλματα στη γέφυρα του Καρόλου κι ανάγει την Πράγα σ’ ένα φανταστικό μέρος όπου μια αλλόκοτη γοητεία μεθάει απροειδοποίητα τους ανύποπτους επισκέπτες. Μέσα στην καρδιά μιας παγερής νύχτας άφθονα ποτήρια της καλύτερης μπίρας του κόσμου δένουν με τζαζ μουσική κάτω από μαυρισμένο ξύλο και πέτρινα θολωτά ταβάνια κάποιου μπαρ, την ώρα που η ποίηση έρχεται μέσα σου τόσο φυσικά… Η Πράγα είναι η πατρίδα του Κάφκα, είναι η μάλα στράνα, είναι οι φυλακισμένες ψυχές που έρχονται να δείξουν με μια πρωτοφανή σκληρότητα πόσο κοντά είναι η τέχνη του λόγου στην αρρώστια της ψυχής, στη μελαγχολία. Η Πράγα είναι η πόλη που το όνειρο συνάντησε τον άνθρωπο κι ο συγγραφέας είναι ένας από τους λίγους που μπόρεσαν να το διακρίνουν και να το περιγράψουν.
Δημοσιεύτηκε στην Αυγή
(Θα απαντήσω σε τυχόν σχόλια από Παρασκευή, ευχαριστώ)
Κρίμα που δύο άλλα της ίδιας σειράς, για την Φλωρεντία και το Παρίσι, είναι πολύ κατώτερα και δεν συστήνονται προς αγορά.
Τζον Μπάνβιλ Πράγα, σειρά Πορτρέτα μιας πόλης, εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα 2005, μτφ. Λύο Καλοβυρνάς, σ. 284
Μια μουσική για μια μελαγχολική και σπαρακτικά ερωτεύσιμη πόλη. Ο Μπάνβιλ γράφει ζωγραφίζοντας το χιόνι που σκεπάζει τα κολλητά σπίτια δίπλα στο ποτάμι, τη μεθυστική ομίχλη που αγκαλιάζει τα αγάλματα στη γέφυρα του Καρόλου κι ανάγει την Πράγα σ’ ένα φανταστικό μέρος όπου μια αλλόκοτη γοητεία μεθάει απροειδοποίητα τους ανύποπτους επισκέπτες. Μέσα στην καρδιά μιας παγερής νύχτας άφθονα ποτήρια της καλύτερης μπίρας του κόσμου δένουν με τζαζ μουσική κάτω από μαυρισμένο ξύλο και πέτρινα θολωτά ταβάνια κάποιου μπαρ, την ώρα που η ποίηση έρχεται μέσα σου τόσο φυσικά… Η Πράγα είναι η πατρίδα του Κάφκα, είναι η μάλα στράνα, είναι οι φυλακισμένες ψυχές που έρχονται να δείξουν με μια πρωτοφανή σκληρότητα πόσο κοντά είναι η τέχνη του λόγου στην αρρώστια της ψυχής, στη μελαγχολία. Η Πράγα είναι η πόλη που το όνειρο συνάντησε τον άνθρωπο κι ο συγγραφέας είναι ένας από τους λίγους που μπόρεσαν να το διακρίνουν και να το περιγράψουν.
Δημοσιεύτηκε στην Αυγή
(Θα απαντήσω σε τυχόν σχόλια από Παρασκευή, ευχαριστώ)
posted by mamaloukas at 12:40 PM
2 Comments:
Δεν την έχω υπόψη μου, αυτή τη σειρά του Μεταίχμιου. Είναι ταξειδιωτικοί οδηγοί ή, μπορούμε να πούμε πως, πρόκειται για "ταξειδιωτική πεζογραφία"?
Έχοντας πάει και στις τρεις πόλεις, θα τα αναζητήσω τα βιβλία. Με ενδιαφέρει πάντα μια διαφορετική, από τη δική μου, ματιά πάνω σε πράγματα και ανθρώπους.
Αγαπητή composition doll
πρόκειται όντως για ταξειδιωτική πεζογραφία.
το κείμενο του Μπάνβιλ περιέχει απίστευτα περιστατικά αλιευμένα από τα παρασκήνια της ιστορίας σχετικά με τους πρωταγωνιστές της πόλης, κρυφούς και φανερούς, μαζί με ασύγκριτες περιγραφές προσώπων και τοπίων.
Για τα άλλα δύο βιβλία τώρα το σχετικό με το Παρίσι μου φάνηκε πολύ μέτριο για να δώσει έστω και μια μικρή λάμψη από την πόλη του φωτός ενώ το της Φλωρεντίας ουσιαστικά πρόκειται για μια ανθολογία ομοφυλοφιλικών κειμένων για την πόλη από τις αρχές του αιώνα.
δεν θα είχα αντίρηση για την ύπαρξη και τον (ξεκάθαρο) χαρακτήρα του βιβλίου αν δηλωνόταν στην έκδοση. κρατάω κάποιες ωραίες σελίδες για την περίφημη πλημμύρα της Φλωρεντίας (το 1966 νομίζω)
ευχαριστώ
Post a Comment
<< Home