Νίκος Πλατής Γατικό Λεξικό

Μετά το Μπαχαρικό Λεξικό και το Ουαλικό Λεξικό του Σεξ, ο γνωστός συγγραφέας και λεξικογράφος Νίκος Δ. Πλατής παρουσιάζει το Γατικό Λεξικό, έργο που έχει ήδη προαναγγείλει μέσα από το site http://www.gatalexiko.gr/ Ο συγγραφέας περιεργάζεται με παιγνιώδη, σκωπτική διάθεση τη γατική ράτσα και τις απρόβλεπτες διασταυρώσεις της με το ανθρώπινο είδος. Παρουσιάζει πρωτότυπα γατολήμματα, έχοντας συγκεντρώσει στοιχεία, μεταξύ άλλων, από τη λογοτεχνία, την ιστορία, τη λαογραφία, τη βιολογία, τη γενετική, διανθισμένα με χρήσιμες πληροφορίες, απολαυστικά σχόλια και φωτογραφίες.

Το απόφθεγμα «η περιέργεια σκότωσε τη γάτα» φυσικά δεν ισχύει για τους επισκέπτες του δικτυακού αυτού τόπου. Ο Νίκος Δ. Πλατής περιεργάζεται με παιγνιώδη, σκωπτική διάθεση τη γατική ράτσα και τις απρόβλεπτες διασταυρώσεις της με το ανθρώπινο είδος. Ανατρέπει εξ αρχής τις προλήψεις που μας ταλανίζουν: «Όταν μια μαύρη γάτα περάσει από μπροστά σου, σημαίνει ότι το ζώο πάει κάπου.» Ο συγγραφέας ξεδιπλώνει τις γατοφιλικές του ανησυχίες μέσα από μια ξεχωριστή Γατική Πινακοθήκη: σπιτόγατοι και κεραμιδόγατοι, μονογαμικοί και αλάνια, ψωρόγατα και καλοταϊσμένοι γάτοι του σαλονιού, γάτοι της λογοτεχνίας και του δρόμου νιαουρίζουν, γουργουρίζουν, ξύνουν τα νύχια τους, ποζάρουν, φλερτάρουν και κυκλοφορούν ανενόχλητοι μέσα από τις σελίδες του site, προοιωνίζοντας τις φθινοπωρινές τους εκδοτικές περιπέτειες. Ο γατοπαρμένος «μπόγιας» του διαδικτύου συγκεντρώνει στοιχεία, μεταξύ άλλων, από τη λογοτεχνία, την ιστορία, τη λαογραφία, τη βιολογία και τη γενετική, διανθισμένα με την προσωπική του έμπνευση, και παρουσιάζει πρωτότυπα γατολήμματα, χρήσιμες πληροφορίες, απολαυστικά σχόλια και φωτογραφίες, χαρακτηριστικά των διαθέσεων του δράστη.

Μια μικρή γεύση από το http://www.gatalexiko.gr/ :

Κάτι που έφερε μέσα η γάτα (Γατολογ.) Το πρώτο (κατά σειράν δημοσίευσης), το μεγαλύτερο σε έκταση σελίδων (περί τις 50) και το πλέον πρωτότυπο από τα τρία διηγήματα που δημοσιεύονται στις Γάτες της Χάισμιθ. Η ιστορία ξεκινά λίγο πριν από την ώρα του τσαγιού, όταν το παιχνίδι του σκραμπλ, που παίζεται μεταξύ φίλων και συγγενών στο σπίτι του Μάικλ και της Γκλάντυς Χέρμπερτ, διακόπτεται από ένα σούρσιμο, ένα ασυνήθιστο θόρυβο προερχόμενο από το πορτάκι του Πόρτλαντ Μπιλ, του γάτου. τελικά δεν είναι ένα ακόμη πόδι χήνας αυτό το ασπρουδερό πράγμα που σέρνει στο πάτωμα ο γάτης, ούτε κανένα γογγύλι ή κανά καρότο με περίεργο σχήμα, που νόμισε προς στιγμήν ο συνταγματάρχης Έντουαρντ Φελπς: «Ο Μάικλ Χέρμπερτ είχε μισοσηκωθεί από την καρέκλα του. “Τι τρέχει”. “Είναι ανθρώπινα δάχτυλα”, είπε η Φύλλις. “Κοίτα!”. Κοίταξαν όλοι, πλησιάζοντας αργά, δύσπιστα, από το τραπεζάκι του μπριτζ. Ο γάτος σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε υπερήφανα τα τέσσερα ανθρώπινα πρόσωπα που έσκυβαν. Η Γκλάντυς συγκράτησε την ανάσα της».

Γιάννης Σπαβέρας Οι πεταλούδες από το Μπαλικπαπάν

Με τις ταξιδιωτικές του διαδρομές πάντα παρούσες και τις αισθήσεις να κυριαρχούν, ο Γιάννης Σπαβέρας στο καινούργιο του μυθιστόρημα υμνεί την αγάπη δυο ανθρώπων με το δική του ποιητική γλώσσα.

Ταξιδευτής, γιατρός ή λογοτέχνης; Ο Γιάννης Σπαβέρας είναι όλα αυτά και με το καινούργιο του βιβλίο, το ωριμότερο του μέχρι τώρα συγγραφικού του έργου, η οποία αριθμεί δέκα πονήματα, καταφέρνει να ισορροπήσει αριστοτεχνικά ανάμεσα σε όλες του τις ιδιότητες και να μας δώσει ένα μεστό και γοητευτικό μυθιστόρημα, γεμάτο εικόνες, διαδρομές και συναισθήματα.

Από μια παράξενη σύμπτωση δυο άνθρωποι, που στα νιάτα τους είχαν αγαπηθεί, βρίσκονται στο σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου. Αυθόρμητα εκείνος μόλις τη βλέπει τη φωνάζει, εκείνη όμως δεν τον αναγνωρίζει. Κατάπληκτος από την αντίδρασή της αποφασίζει να την ακολουθήσει και βρίσκονται να συνταξιδεύουν ως τη Ζυρίχη. Στη διάρκεια του ταξιδιού θυμούνται, νοσταλγούν, ξαναερωτεύονται. Όταν εκείνη εξαφανίζεται, εκείνος την αναζητάει και τη βρίσκει σε μια ιδιωτική κλινική υποβοηθούμενης ευθανασίας. Φεύγει συντετριμμένος μην μπορώντας να φανταστεί τι του επιφυλάσσει η μοίρα. Θα είναι η νόσος από την οποία πάσχει εκείνη ή μήπως ο έρωτάς της που θα τον λυτρώσει για να υπάρξουν.

Με καμβά, λοιπόν, τις ράγες των τρένων αλλά και αυτές της ανθρώπινης ψυχής ο συγγραφέας μιλά για τη δεύτερη ευκαιρία στην αγάπη δύο ανθρώπων, που βρίσκονται να συνταξιδεύουν "...στις μνήμες, στις διαψεύσεις και στις μυρωδιές τους".

Το βιβλίο "Οι πεταλούδες από το Μπαλικπαπάν" δεν γράφτηκε τυχαία -παρόλο που ως ένα βαθμό μιλάει για τα παιχνίδια της τύχης. Όπως και τα προηγούμενα βιβλία του συγγραφέα, πέρα από τη λογοτεχνική τους αξία, τις πληροφορίες και την τέρψη που προσφέρουν έχουν, κατά το πλείστον, βιωματικά ερείσματα και στόχο να μας γνωρίσουν κάτι παραπάνω. Όπως η prosopagnosia μια σπάνια εγκεφαλική διαταραχή από την οποία πάσχει η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου.

Ο Γιάννης Σπαβέρας γεννήθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1955. Είναι χειρουργός οδοντίατρος υγιεινολόγος. Μετεκπαιδεύτηκε στη Δανία και στην Υγιειονομική Σχολή Αθηνών σε θέματα πρόληψης. Είναι μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Ταξιδιωτικής Ιατρικής (I.S.T.M.) και έχει αρθρογραφήσει για θέματα προληπτικής ταξιδιού στο "Βήμα της Κυριακής".

Ο θάνατος του Μπάνι Μανρό

Νικ Κέιβ
Ο θάνατος του Μπάνι Μανρό

εκδόσεις Τόπος
Μετάφραση: Καλοκύρης Αντώνης
Σελ.: 248 Σχήμα: 15,3 x 23,8 ISBN: 978-960-6863-24-0 Τιμή: 16.90 €

Ο Μπάνι Μανρό είναι ένας ερωτύλος πλασιέ που πουλάει καλλυντικά και όνειρα σε μοναχικές νοικοκυρές στις ακτές της νότιας Αγγλίας. Ο απροσδόκητος θάνατος της γυναίκας του τον φέρνει αντιμέτωπο με την πραγματικότητα της ζωής του. Γραπώνεται από τον εννιάχρονο μοναχογιό του και μαζί του ξαναπαίρνει τις γνωστές του διαδρομές. Όσο ο Μπάνι απασχολείται με τις «πελάτισσές» του ο γιος του περιμένει υπομονετικά στο αυτοκίνητο πασχίζοντας να καταλάβει τον κόσμο μέσα από τις σελίδες της εγκυκλοπαίδειάς του. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού / επιστροφής του ασώτου ο Μπάνι έρχεται αντιμέτωπος με τα απωθημένα φαντάσματά του: τη ματαιωμένη σύζυγο, τον ανήμπορο πατέρα του, τον βασανιστικό «ρομαντισμό» του που περιορίζεται στον γυναικείο κόλπο, την ανικανότητά του ως πατέρας –φαντάσματα που τον πιέζουν φορτικά να καταβάλει το αντίτιμο της σπαταλημένης του ζωής.

χειρόγραφο του Κέιβ...

http://www.youtube.com/watch?v=OBHxuCokTsA

Ο Κέιβ διαβάζει απόσπασμα από το βιβλίο του

Ο Μπάνι Μανρό είναι ένας ερωτύλος πλασιέ που πουλάει καλλυντικά και όνειρα σε μοναχικές νοικοκυρές στις ακτές της νότιας Αγγλίας. Ο απροσδόκητος θάνατος της γυναίκας του τον φέρνει αντιμέτωπο με την πραγματικότητα της ζωής του. Γραπώνεται από τον εννιάχρονο μοναχογιό του και μαζί του ξαναπαίρνει τις γνωστές του διαδρομές. Όσο ο Μπάνι απασχολείται με τις «πελάτισσές» του ο γιος του περιμένει υπομονετικά στο αυτοκίνητο πασχίζοντας να καταλάβει τον κόσμο μέσα από τις σελίδες της εγκυκλοπαίδειάς του. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού / επιστροφής του ασώτου ο Μπάνι έρχεται αντιμέτωπος με τα απωθημένα φαντάσματά του: τη ματαιωμένη σύζυγο, τον ανήμπορο πατέρα του, τον βασανιστικό «ρομαντισμό» του που περιορίζεται στον γυναικείο κόλπο, την ανικανότητά του ως πατέρας –φαντάσματα που τον πιέζουν φορτικά να καταβάλει το αντίτιμο της σπαταλημένης του ζωής.

Ο θάνατος του Μπάνι Μανρό, ένα τρυφερό πορτρέτο της μυστικής σχέσης πατέρα γιου αλλά και της μυστήριας αντρικής ψυχής δεν θα γοητεύσει μόνο τους θαυμαστές τού μουσικού Κέιβ. Αυτό το δυνατό road novel γραμμένο με πικρό χιούμορ και πνιγμένο στο σεξ, στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ (όπου ρόλους κλειδιά έχουν η Κάιλι Μινόγκ και η Αβρίλ Λαβίν – βλ. παρακάτω αντίστοιχες φωτογραφίες τους) συνδυάζει τις γνωστές gothic εμμονές τού Νικ Κέιβ με μια πλοκή εξίσου ερεθιστική και απαιτητική ως προς τη λογοτεχνική και υπαρξιακή της υπόσταση…

Ο θάνατος του Μπάνι Μανρό, ένα μυθιστόρημα που κυκλοφορεί ταυτόχρονα σε περισσότερες από τριάντα χώρες, έχει κερδίσει, από την πρώτη κιόλας στιγμή της εμφάνισής του, διθυραμβικές κριτικές. Ο Ίρβιν Γουέλς διακρίνει την καφκική πλευρά του βιβλίου, ενώ ο Ντέιβιντ Πις το συστήνει προς ανάγνωση σε όλους τους άντρες…

Ο δεύτερος θάνατος του Έντγκαρ Άλλαν Πόε

Το 1849 ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε, ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της αμερικανικής, αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας, πέθανε σε ηλικία 40 ετών στην Βαλτιμόρη των ΗΠΑ. Την ερχόμενη Κυριακή συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη γέννησή του και ο δήμος της Βαλτιμόρης αποφάσισε να τιμήσει με καθυστέρηση το μεγάλο συγγραφέα με μια κηδεία που αρμόζει στο κύρος του.

Πριν από 160 χρόνια ο Ε.Α. Πόε βρέθηκε από έναν περαστικό, σε παραληρηματική κατάσταση, μιλώντας ασυνάρτητα και φορώντας ρούχα που δεν ήταν δικά του, έξω από μια ταβέρνα στη Βαλτιμόρη.
Μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της περιοχής, όπου δεν μπόρεσε να επανέλθει και να εξηγήσει τι ακριβώς του συνέβη.
Μια εβδομάδα αργότερα, στις 7 Οκτωβρίου άφησε την τελευταία του πνοή.
Την κηδεία του Πόε ανέλαβε ένας ξάδελφος του, ο Νίλσον Πόε.
Για άγνωστους λόγους ο Νίλσον δεν ανακοίνωσε δημόσια την κηδεία του μεγάλου συγγραφέα και η τελετή χαρακτηρίστηκε από προχειρότητα και βιασύνη, ενώ σε αυτή παρευρέθησαν μόλις δέκα άτομα.
Ωστόσο δεν ήταν η μοναδική αδικία για Πόε, τον σπουδαιότερο συγγραφέα του 19ου αιώνα.
Την ημέρα της κηδείας του, ένας από τους εχθρούς του, ο Ρούφους Γκρίζγουολντ, δημοσίευσε μια νεκρολογία - λιβελλογράφημα που έγραφε μεταξύ άλλων: "O Έντγκαρ Άλλαν Πόε είναι νεκρός. Πέθανε στη Βαλτιμόρη προχθές. Η ανακοίνωση αυτή θα τρομάξει αρκετούς, αλλά λίγοι θα νιώσουν θλίψη για το γεγονός."

Το συγκεκριμένο λιβελλογράφημα έμελε να σπιλώσει τη φήμη του Έντγκαρ Άλλαν Πόε για δεκαετίες.
Οι ατυχείς συμπτώσεις που χαρακτήριζαν τη ζωή του Πόε, συνεχίστηκαν και μετά το θάνατό του.
Η επιτύμβια στήλη που είχε φτιαχτεί για να τοποθετηθεί στο μνήμα του, καταστράφηκε όταν ένα τρένο εκτροχιάστηκε και έπεσε στη μάντρα του τεχνίτη που είχε επιμεληθεί την κατασκευή της.
Όμως όλες αυτές οι αδικίες θα αποκατασταθούν με πρωτοβουλία των αρμοδίων του μουσείου που είναι αφιερωμένο στον Πόε και του δήμου της Βαλτιμόρης.
Την Κυριακή θα τελεσθούν δύο κηδείες του Πόε με τη συμμετοχή τουλάχιστον 700 ατόμων και ηθοποιών που θα υποδυθούν φίλους, καλλιτέχνες και συγγραφείς, που είχε ο Πόε εν ζωή και δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν ποτέ στην κανονική κηδεία.
Τα περισσότερα εισιτήρια για τη συμμετοχή στην τελετή έχουν προπωληθεί και υπάρχουν άνθρωποι που θα επισκεφθούν τη Βαλτιμόρη για το μεγάλο γεγονός, από περιοχές όπως το Βιετνάμ.
Επίσης τεχνίτες έχουν κατασκευάσει και ομοίωμα της σωρού του Πόε για να γίνει πιο ρεαλιστική η τελετή.Το ομοίωμα του Πόε θα εκτεθεί σε 12ωρο λαϊκό προσκύνημα στο σπίτι-μουσείο του συγγραφέα στη δυτική Βαλτιμόρη.
Την Κυριακή το πρωί μια άμαξα θα μεταφέρει τη σορό στο νεκροταφείο της πόλης για την αναπαράσταση της ταφής.

Αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία

Πολλά σχετικά με το θέμα θα βρείτε στο αξιόλογο βιβλίο Η σκιά του Πόε (Λιβάνης) του Μάθιου Περλ.