Βερόνα ΙΙΙ Η εκκλησία Sant' Anastasia

Στην κλασική φωτο της Βερόνα τραβηγμένη απο το ponte della pietra διακρίνεται η εκκλησία της Αγίας Αναστασίας. Μέναμε ακριβώς δίπλα.

Το πίσω μέρος που βλέπει στον ποταμό Adige

La chiesa di Sant’ Anastasia

Είναι η μεγαλύτερη εκκλησία της πόλης. Άρχισε να χτίζεται το 1290 από την οικογένεια Scaligeri που κυβερνούσε την πόλη κι από άλλες οικογένειες της Βερόνας. Χτζόταν για 200 χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί το 1500.

Μουσικόν όργμανον για το φίλο και ξάδερφό μου, Χρήστο Παρασκευόπουλο. Δυστυχώς το φλας δε λειτούργησε.

Οι τοιχογραφίες και οι πίνακες ήταν εξαίσιοι μα
πιο πολύ εμένα μου άρεσε ο φίλος μου εδώ.

Είναι μία Acquasantiera (περιέχει δηλαδή Άγιο νερό)
Τον φιλοτέχνησε το 1495 ο γλύπτης Gabriele Caliari. Είναι ένας «gobbo» (καμπούρης) μια φιγούρα που στα αρχαία χρόνια συνδυαζόταν με διάφορες προλήψεις.
Λένε ότι αν ακουμπήσεις την καμπούρα του φέρνει τύχη.
Εγώ δεν τον ακούμπησα –μου φάνηκε ότι θα τον ξυπνούσα από τον αιώνιο βασανιστικό λήθαργό του- αλλά τον έβγαλα φωτογραφίες. Μου έκανε εντύπωση η έκφραση πόνου στο πρόσωπό του.

513 χρόνια πόνου...