Saturday, November 08, 2008

Αφιέρωμα στο σκηνοθέτη Δημήτρη Μακρή

Τη ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
στο ΑΦΑΙΑ- NEW STAR art cinema
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΚΡΗ


«...Προτού αρχίσω να κάνω οτιδήποτε, αυτό που με ενδιαφέρει πρώτα από όλα, είναι το ρεπεράζ των χώρων. Η ιστορία ξεκινά, επειδή ο σκηνοθέτης της ταινίας, θέλει να βρει τους χώρους του.»
Δημήτρης Μακρής






ΩΡΕΣ ΠΡΟΒΟΛΩΝ

19.00 ΚΕΚΑΡΜΕΝΟΙ
21.00 ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
23.00 ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΚΟΟΛ...


ΚΕΚΑΡΜΕΝΟΙ (Κουρεμένα Κεφάλια)
«Το στρατόπεδο, το πορνείο, η κοινωνία, πέντε ιστορίες μια τραγωδία»

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μακρής Σενάριο: Δημήτρης Μακρής, Νίκος Κασδάγλης (από το ομώνυμο βιβλίο του τελευταίου)

Φωτογραφία: Χρήστος Τριανταφύλλου Μουσική: Νότης Μαυρουδής Κοστούμια: Ντανιέλα Μορέτι Παραγωγή: ADM Film Production Ηθοποιοί: Σπύρος Ιωάννου, Κώστας Μαρκόπουλος, Δώρα Χατζηγιάννη, Κάλη Φέρρη, Μαουρίτσιο Ντονατόνι, Χριστίνα Τζεντίλε

Σύνοψη: Μάρτης, 1953. Ο Εμφύλιος έχει τελειώσει αλλά η τρομοκρατία συνεχίζεται. Πέντε πρόσωπα θα αφηγηθούν τις εμπειρίες τους, ο καθένας από τη μεριά του, από τη ζωή σε ένα στρατόπεδο, μία μικρογραφία της κοινωνίας. Εμπειρίες από καθημερινούς καταναγκασμούς, από τις επισκέψεις στο τοπικό πορνείο, από προσπάθειες διατήρησης μιας κάποιας αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού που πνίγονται στο αίμα και τη βία από την Στρατονομία. Πέντε ζωές συναντώνται και συγκρούονται ανάμεσα στην εκρηκτική κατάσταση που έχει οδηγήσει η συσσώρευση μιας σειράς γεγονότων. Ο καθένας θα ακολουθήσει τον δρόμο του, τις επιλογές του, ανάλογα με τα γεγονότα και την πολιτική του ωριμότητα...

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
«Μία ταινία ντοκουμέντο» Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μακρής Σενάριο: Δημήτρης Μακρής, Νίκος Σταυρόπουλος, Δημοσθένης Ντεφαράνας

Φωτογραφία: Φοιτητές του Πολυτεχνίου Αθήνας, Αλβάρο Πιανέτσι, Σάντρο Καζαλβιέρι, Δημήτρης Μακρής, Τζιανφράκο Πολετίνι
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Παραγωγή: Δημήτρης Μακρής, Coop Cinema Democratico, Cover Coop SRRL, Unitelefilm Μοντάζ: Δημήτρης Μακρής Φωνή στο σχόλιο Ελληνικά: Αλέξανδρος Παναγούλης
Ηθοποιοί: Ντανιέλα Μορέτι, Ενρίκο Φρικένιο, Εμίλιο ντελε Πιάνε

Σύνοψη: Ένα αντιφασιστικό ντοκουμέντο που περιγράφει τα γεγονότα αλληλεγγύης, λαϊκής συμμετοχής και ηρωισμού, του αγώνα εναντίον της χουντικής δικτατορίας. Για εμφανείς λόγους, η ταινία γυρίστηκε στο Μιλάνο την περίοδο της χούντας, με υλικό ντοκιμαντέρ, που κρυφά έφυγε από την Αθήνα και με σκηνοθετημένα γυρίσματα στα οποία πήραν μέρος Έλληνες και Ιταλοί φοιτητές, καθώς και Έλληνες πολιτικοί εξόριστοι, στενοί του σκηνοθέτη συνεργάτες. Αποτελεί ένα μοναδικό ντοκουμέντο της κατάστασης που επικρατούσε, παρουσιάζοντας μέσα από έναν έξοχο συνδυασμό πραγματικών στοιχείων- ντοκουμέντων και κινηματογραφικού έργου. Η μουσική είναι του Μίκυ Θεοδωράκη. Η ελληνική αφήγηση είναι του Αλέξανδρου Παναγούλη και ιταλική του γερουσιαστή Ουμπέρτο Τερρατσίνι. Η ταινία είχε προσκληθεί επισήμως να συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αλλά τελικά η προβολή της απαγορεύτηκε για λόγους ανεξήγητους και μυστηριώδεις, γεγονός που τονίζει περαιτέρω τη μοναδικότητα αυτού του αριστουργήματος.

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΚΟΟΛ
«Στο κολασμένο περιθώριο των λαμπερών μεγαλουπόλεων το αλκοόλ της απόγνωσης ρέει άφθονο»

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μακρής
Σενάριο: Δημήτρης Μακρής, από το βιβλίο του Δημήτρη Μαμαλούκα «Όσο Υπαρχει Αλκοολ, Υπαρχει Ελπιδα»

Φωτογραφία: Πίπο Τσιλιμπέρτο

Μουσική: Τάκης Δημητρακόπουλος

Σκηνικά: Δημήτρης Μακρής

Κοστούμια: Ντανιέλα Μορέτι
Μοντάζ: Γιάννης Στεφάνου
Παραγωγή: DM FILM, ET 1, NEW STAR, ERA.ET.CINEMA(ITALIA)

Ηθοποιοί: Πάνος Κρανιδιώτης, Μαρία Κωνσταντάκη, Μάκης Παπαδημητράτος, Σέρτζιο Ντάνζι, Ιλεάνα Σπάλα, Γκουαλτιέρο Μπούρτζι, Κιάρα Παολούτσι.

Σύνοψη: Μια περιπλάνηση στην αθέατη πλευρά της Ιταλίας, εκεί που κυριαρχεί ο φόβος, η μοναξιά και η εγκληματικότητα. Ο Μιχάλης, επισκέπτεται τα μέρη της εφηβείας του, τοποθεσίες που έπαιξαν ένα μοναδικό ρόλο στην πολιτική και αισθητική ωρίμανση μιας ολόκληρης γενιάς. Γνωρίζεται τυχαία με ένα ζευγάρι ξεχασμένων Ελλήνων φοιτητών, που μένει σε ένα τερατώδες εξαθλιωμένο συγκρότημα κτηρίων, το επονομαζόμενο Εφιάλτη. Ο Ανδρέας και η Χριστίνα, ζουν εκεί μία περιθωριακή ζωή, χωρίς να ελπίζουν σε τίποτα. Ο Μιχάλης θα μοιραστεί για λίγο καιρό τη ζωή τους ανάμεσα σε άσκοπα ξενύχτια, διαλυμένα Alfa Romeo, λουστραρισμένη τηλεόραση και άφθονο αλκοόλ, ερωτευμένος με τα υπέροχα μάτια της Χριστίνας.

Δημήτρης Μακρής
Γεννήθηκε στην Aθήνα το 1937. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο INTERNAZIONALE DEGLI STUDI SOCIALI της Pώμης κι εργάστηκε σε κινηματογραφικές εταιρείες στο Mιλάνο, σκηνοθετώντας κοινωνιολογικά, πολιτιστικά και οικολογικά ντοκιμαντέρ.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ:
1974 Eδώ Πολυτεχνείο - Ταινία αφιερωμένη στα ευρωπαϊκά αντιφασιστικά κινήματα που άνοιξε το Φεστιβάλ Bενετίας της ίδιας χρονιάς.

1975 H απαγωγή του Φανφάνι - Aπό το ομώνυμο έργο του Nτάριο Φο

1976 Θόδωρος Aγγελόπουλος: Tαξίδι στην ιστορία – Nτοκιμαντέρ

1977 H καγκελόπορτα - Aπό το ομώνυμο βιβλίο του Aνδρέα Φραγκιά, συμμετοχή στο Φεστιβάλ Bενετίας

1982 Tο φράγμα - Aπό το ομώνυμο βιβλίο του Σπύρου Πλασκοβίτη, συμμετοχή στο Φεστιβάλ Bενετίας

1986 Oι κεκαρμένοι - Aπό το ομώνυμο μυθιστόρημα του Nίκου Kάσδαγλη, συμμετοχή στο Φεστιβάλ Bενετίας

1993 Mια τολμηρή ιστορία - Bασισμένο στο βιβλίο του Nίκου Δήμου "Tολμηρές ιστορίες" 1ο βραβείο Φεστιβάλ Πεσκάρα

1999 Προπατορικό αμάρτημα - Bασισμένο στο μυθιστόρημα της Φρίντας Mπιούμπι "Σχέσεις οργής"

2000 Oσο υπάρχει αλκοόλ - Bασισμένη στο βιβλίο του Δημήτρη Mαμαλούκα " Oσο υπάρχει αλκοόλ, υπάρχει ελπίδα"

Πληροφορίες πού βρίσκεται ο κινηματογράφος ΑΦΑΙΑ


Φωτο απο τα γυρίσματα της ταινίας "Όσο υπάρχει αλκοόλ..." .
Μιλάνο, καλοκαίρι 2002. Ο σκηνοθέτης διακρίνεται πίσω απο τη σταθερή κάμερα. Στη steadicam ο διευθυντής φωτογραφίας Πίπο Τσιλιμπέρτο που λίγες μέρες αργότερα έσπασε το χέρι του και παρόλα αυτά δούλευε με το γύψο πάνω απο 10 ώρες την ημέρα κρατώντας την (βαρύτατη) κινητή κάμερα.

Οι Lamborghini είναι της προσωπικής μου συλλογής και τις διέθεσα για τις ανάγκες της ταινίας.

Μεγάλη μου τιμή που στο αφιέρωμα στο Δημήτρη Μακρή συμπεριλαμβάνεται και η ταινία του πάνω στο βιβλίο μου.

Labels: ,

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

ακατανόητο γιατι το "μια τολμηρή ιστορία" έμεινε στ΄ αζήτητα. Εξαιρετικό σενάριο, κεντημένη σκηνοθεσία φοβερή μουσική που θαθελα να ξανακούσω, απίθανη ατμόσφαιρα και διάλογοι.

στέργιος νικολάου.

31/5/09 2:31 PM  

Post a Comment

<< Home