Στον J.M.G Le Clezio το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2008
ΕΚΤΑΚΤΟΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
(Αναδημοσίευση από την Καθημερινή και τον Λάκη Φουρουκλά)
Συγγραφέας ποιητικών περιπετειών και αισθησιακής έκστασης, εξερευνητής της ανθρωπότητας πέρα από τη βασιλεία του πολιτισμού, σύμφωνα με την Ακαδημία.
Ο Γάλλος συγγραφέας Ζαν Μαρί Γκουστάβ Λε Κλεζιό είναι ο νικητής του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας για το 2008, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ακαδημίας των Βραβείων Νόμπελ.
Η σουηδική Ακαδημία, η οποία αποφασίζει το νικητή του πολύτιμου βραβείου των 1, 4 εκατ. δολαρίων βράβευσε τον Ζαν Μαρί Γκουστάβ Λε Κλεζιό για τις γεμάτες περιπέτεια νουβέλες του, τα δοκίμιά του και την παιδική λογοτεχνία.
«Συγγραφέας νέων ταξιδιών, ποιητικών περιπετειών και αισθησιακής έκστασης, εξερευνητής της ανθρωπότητας πέρα από τη βασιλεία του πολιτισμού», αναφέρει η ανακοίνωση της επιτροπής. Είναι η πρώτη φορά από το 1985, που η Γαλλία τιμάται με τη συγκεκριμένη διάκριση.
(Το 1985 νομίζω ότι ήταν Ο Κλοντ Σιμόν. Πιο γνωστό του στα ελληνικά: ο δρόμος της φλάνδρας (Εστία)
Είμαι πολύ ευχαριστημένος από τη βράβευση. Ο Λε Κλεζιό μπήκε για πάντα στην καρδιά μου με το υπέροχο Ο γηρευτής του χρυσού (Χατζηνικολή). Δείτε εδώ παλαιότερο ποστ όπου το πρότεινα. (Ήμουν λίγο σκληρός, ανέφερα ότι τα άλλα του με είχαν απογοητεύσει...)
Ο γηρευτής όμως μου είχε αρέσει τόσο ώστε έγραψα την αρχή του σ' ένα σημειωματάριο...
αδιάψευστος μάρτυς οι φωτο...
(Αναδημοσίευση από την Καθημερινή και τον Λάκη Φουρουκλά)
Συγγραφέας ποιητικών περιπετειών και αισθησιακής έκστασης, εξερευνητής της ανθρωπότητας πέρα από τη βασιλεία του πολιτισμού, σύμφωνα με την Ακαδημία.
Ο Γάλλος συγγραφέας Ζαν Μαρί Γκουστάβ Λε Κλεζιό είναι ο νικητής του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας για το 2008, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ακαδημίας των Βραβείων Νόμπελ.
Η σουηδική Ακαδημία, η οποία αποφασίζει το νικητή του πολύτιμου βραβείου των 1, 4 εκατ. δολαρίων βράβευσε τον Ζαν Μαρί Γκουστάβ Λε Κλεζιό για τις γεμάτες περιπέτεια νουβέλες του, τα δοκίμιά του και την παιδική λογοτεχνία.
«Συγγραφέας νέων ταξιδιών, ποιητικών περιπετειών και αισθησιακής έκστασης, εξερευνητής της ανθρωπότητας πέρα από τη βασιλεία του πολιτισμού», αναφέρει η ανακοίνωση της επιτροπής. Είναι η πρώτη φορά από το 1985, που η Γαλλία τιμάται με τη συγκεκριμένη διάκριση.
(Το 1985 νομίζω ότι ήταν Ο Κλοντ Σιμόν. Πιο γνωστό του στα ελληνικά: ο δρόμος της φλάνδρας (Εστία)
Είμαι πολύ ευχαριστημένος από τη βράβευση. Ο Λε Κλεζιό μπήκε για πάντα στην καρδιά μου με το υπέροχο Ο γηρευτής του χρυσού (Χατζηνικολή). Δείτε εδώ παλαιότερο ποστ όπου το πρότεινα. (Ήμουν λίγο σκληρός, ανέφερα ότι τα άλλα του με είχαν απογοητεύσει...)
Ο γηρευτής όμως μου είχε αρέσει τόσο ώστε έγραψα την αρχή του σ' ένα σημειωματάριο...
αδιάψευστος μάρτυς οι φωτο...
7 Comments:
Αμάν πια, έρωτας με την ψηφιακή ! Κι εδώ φωτό ?? :-))))))
Η ενημέρωση σούπερ . Πάντα μέσα στα γεγονότα . Πσσσσσσςςς !
Φιλιά
από δω και πέρα συνεχώς ψηφιακή!!!
Τελικά πολλοί γκρινιάζουμε για το Nobel αλλά χάρη σ' αυτό έχουμε κατά καιρούς ανακαλύψει συγγραφείς αξιόλογους που πιθανόν να μην τους είχαμε προσέξει...
Υ.Γ Σήμερα ανακάλυψα το βιβλιοφιλικό σου blog και το χάρηκα
Καλώς ορίσατε λοιπόν, Ναυτίλε (εγώ σας ήξερα :))))
Για το νόμπελ γκρινιάζουμε μέχρι να μας το δώσουν! (σχεδόν όλοι οι ελληνες πιστεύουν ότι αξίζουν από ένα -τουλάχιστον!-)
ο Κλεζιό δε νομίζω όμως ότι ήταν εντελώς άγνωστος, όπως κάποιες παλαιότερες περιπτώσεις βραβευθέντων... σίγουρα όμως αξίζει να (ξανα)ανακαλυφθεί.
στο παλαιότερο ποστ μου αναφέρομαι στο βιβλίο "Μόντο και άλλα διήγηματα" το οποίο με απογοήτευσε σε σχέση με το γηρευτή.
τα υπόλοιπα -και πιο γνωστά του σύμφωνα με τους κριτικούς μας, όπως Έρημος, δεν τα έχω διαβάσει, μάλλον θα βγήκαν όταν έλειπα από τη χώρα...
Χαιρετισμούς
Μαμαλούξ, αγαπημένε! Φίλος σοφός (και καλός) υποστηρίζει (καλώς) ότι "έξυπνος είναι εκείνος που ξέρει τα όριά του!" (αυτό όσον αφορά τους έλληνες μελλοντικούς νομπελίστες), επ' αυτού θα συμπλήρωνε το άλεφ το ταπεινό πως μόνο γνωρίζοντάς τα (όρια) μπορείς τελικά να κάνεις κάτι καλό! (να προχωρήσεις μισό βηματάκι έστω παραπέρα). Ο ίδιος φίλος που έχει φάει την γαλλική λογοτεχνία με το κουτάλι (την έχει σπουδάσει, μεταφράζει, επιβιώνει σχεδόν απ' αυτό) ισχυρίζεται (όπως και η πατρίς του νομπελίστα) ότι εφέτος το σπάσαμε (και το ξεπεράσαμε) το όριο αυτό! (όπως και αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια). Ο,τι αγαπήσαμε δεν σημαίνει ότι είναι και το σημαντικό! (αν περιμένω να πάρουν νόμπελ οι αγάπες μου ή να μπει στη βουλή το εξωκοινοβουλευτικό μου, χάθηκα!)
Σε γλυκοφιλώ
ΥΓ. Τώρα εμένα γιατί μου φαίνεται ότι εμείς οι δυο συναντηθήκαμε αναγνωστικά μόνο σε... σένα; (άντε και στον Πρεβέρ και τον Πόε και στον Μπουκόφσκι) (στην εφηβεία μου!)
Σε λατρεύω λέμε! (αλλά το νόμπελ άστα να πάνε, λέμε, κι αυτό!)
Γεια σου Άλεφ, όχι! ό,τι αγαπάμε είναι το σημαντικό! χαχα.
γιατί κάτι μου λέει ότι τον ξέρω το φίλο σου;
τόσο λίγο (λογοτεχνικά) λες να συναντηθήκαμε;
άμα ψάξεις θα βρεις κι άλλα πολλά μπρε... Μπόρχες δηλαδή; Μαρκές; μην αρχίσουμε τώρα να γράφουμε...
Ο,τι αγαπάμε είναι το σημαντικό! Μας στηρίζει, ευτυχώς που υπάρχει και το αγαπάμε, συμφωνούμε! Σε πολλά, μάτια μου, ναι! Και ειδικά σε σένα, αυτό μου αρκεί (και μου περισσεύει), όλα τ' άλλα, τόσο μακρινά... (βεβαίως και τον ξέρεις, όλα τα δικά μου - και τους δικού μου¨ς- τα ξέρεις, τους ξέρεις!)
Post a Comment
<< Home