Αγαπημένο παλαιότυπο του 1635
Ένα από τα παλαιότυπα της συλλογής μου. (είναι το κοντινότερο στο Μεξικάνικο αγαλματίδιο).
Δυστυχώς η σελίδα τίτλου λείπει αλλά η χρονολογία σώζεται απο δύο τουλάχιστον χειρόγραφες σημειώσεις: 1635
Πρόκειται για ανθολογία αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων.
Παραθέτω μερικές σελίδες για την ομορφιά της τυπογραφίας... και σας φανερώνω γιατί είναι απο τα αγαπημένα μου αν και κολοβό...
Πατήστε σε κάθε φωτογραφία για μεγεύθυνση και απολαύστε...
Δυστυχώς η σελίδα τίτλου λείπει αλλά η χρονολογία σώζεται απο δύο τουλάχιστον χειρόγραφες σημειώσεις: 1635
Πρόκειται για ανθολογία αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων.
Παραθέτω μερικές σελίδες για την ομορφιά της τυπογραφίας... και σας φανερώνω γιατί είναι απο τα αγαπημένα μου αν και κολοβό...
Πατήστε σε κάθε φωτογραφία για μεγεύθυνση και απολαύστε...
posted by mamaloukas at 9:05 PM
8 Comments:
Υπέροχο . Ο τυπογράφος είχε μεγάλα κέφια !
Απορία 1 : όλα αυτά τα εντυπωσιακά ήταν της μόδας τότε ή είχαν εμπορικό σκοπό (όσο πιο ευφάνταστο τόσο πιο ελκυστικό) ?
Απορία 2 : η τελευταίες σελίδες πώς διαβάζονται ? Είναι 3 προτάσεις ή μια παράγραφος χωρισμένη σε 3 μέρη ? Αν είσαι και κουρασμένος (καλή ώρα) ψιλοστραβώνεσαι, μη σας πω ότι ψιλοξελαιμιάζεσαι κιόλας . Δε λέει ...
Τα σέβη μου .
Aura Voluptas .
Έξοχο! Δυστυχώς δεν γνωρίζω περισσότερα για να απαντήσω στον ανώνυμο (εύλογες οι απορίες του) αλλά με γοητεύει πολύ αυτή η τρυφερή ενασχόληση με το βιβλίο, το ότι κάποιοι άνθρωποι έσκυψαν από πάνω του και με τα μέσα της εποχής έφτιαξαν αυτά τα μικρά κομψοτεχνήματα. Λόγω επαγγέλματος, περνώ ένα οκτάωρο καθημερινά σε ένα χώρο με νεοκλασικά έπιπλα και τριγυρισμένη από προθήκες με υπέροχα παλιά βιβλία - τίποτε καλύτερο δεν μπορώ να φανταστώ.
Ω! ρε μάνα μου! Στο στοιχείο μου. Μινιατούρες- ξεμινιατούρες, αυτό είναι τέχνη. Κάτσε τώρα να βγάλω και το κείμενο. Θεόφραστος μου φάνηκε.
Τι ωραία πράγματα είναι αυτά Δημήτρη .Πού τα βρήκες;
ε βεβαια, πρωτα βρηκες τη βιβλιοθηκη του Μοστρα, την κρατησες για παρτη σου και μετα εγραψες το βιβλιο οτι καταστραφηκε και καλα...
αμ πως!!!!
Μουμπλε μουμπλε (όπως σκέφτεται ο Σκρούτζ)
Αγαπητή μου Άουρα
πρώτον αυτά διαβάζονταν απο ανθρώπους που δεν ζούσαν στους τρομερούς σημερινούς ρυθμούς. είχαν αυτό το βιβλίο και χρόνια μπροστά τους να το μελετήσουν. έτσι πήγαιναν γιαβας γιαβας.
για το ξελαίμιασμα εκείνοι θα γύριζαν απλώς το βιβλίο, εμείς τη φωτο!
δεν νομίζω ότι ήταν της μόδας ούτε είχαν εμπορικό σκοπό. ήταν απλώς τυπογραφικά παιχνίδια των συγγραφέων-ποιητών.
ο τυπογράφος όμως με τα στοιχεία ήταν ο πραγματικός καλλιτέχνης!
τα σέβη μου επίσης
Αγαπητή Nyala
Καλά και τα έπιπλα αλλά για τα βιβλία σας ζηλεύω...
Κονιδάρ
το συγκεκριμένο δεν είναι μινιατούρα απλώς ένα μικρό 8ου σχήματος. συγγρφέας ο Σίμμιος ο Ρόδιος ή για άλλους ο Θεόφραστος όπως λένε και μερικές απο τις επικεφαλίδες...
Να λέγεται ότι αυτό είναι τέχνη...
Κατερίνα
Σ ευχαριστώ Κατερίνα, μαζεύω και ψάχνω πολλά χρόνια... ακαταμάχητη η γοητεία τους
Νουβάντα κολλητάρι ξέρει εκείνος ποιανου
αμ πώς!
Δημήτρη, πες αλεύρι...
Ο... Νικόλα σε γυρεύει (όχι εσένα, το βιβλίο!)
:)
Ε-ξαι-ρε-τι-κό!!!!
Post a Comment
<< Home