Sunday, January 06, 2008

Notti italiane V - La nebbia


Ήμασταν ολομόναχοι στην μεγάλη πλατεία
λίγο πριν το ξημέρωμα
Με ρώτησες αν ξαναγίνονται τα όνειρα, τα νιάτα
αν είχα το κουράγιο, όχι να ζήσω το παρελθόν, αλλά απλώς να το διηγηθώ, να το ξαναθυμηθώ με όλες του τις λεπτομέρειες.
Πρόσεξε, μου είπες
Τα πάντα, ακόμα και τα πιο δύσκολα, εκείνα που σ’ έκαναν να κλάψεις, να φωνάξεις, να ορκιστείς εκδίκηση ή οπισθοχώρηση ή δεν ξέρω γω τι.
Κι εκεί κούνησες το κεφάλι, μπορεί και να χαμογέλασες, δεν ξέρω, δε σε κοίταγα.
Θα ήθελες άλλη μια ζωή, άλλο ένα σώμα, μια καρδιά, μια ψυχή… συμπλήρωσες κι άφησες το μπράτσο μου.
Πάμε να φύγουμε, σου είπα
Πριν μας κυκλώσει ολοκληρωτικά η ομίχλη και χαθούμε για πάντα
Πάμε όσο είναι καιρός
Και καθώς επιστρέφαμε ευχόμουν να είχα πιει πολύ περισσότερο εκείνο το βράδυ.

Labels: ,

6 Comments:

Blogger aura voluptas said...

Μου άρεσε ΠΟΛΥ .

Να έχετε μια πολύ καλή χρονιά αγαπημένε συγγραφέα, όπως τη φαντάζεστε και την επιθυμείτε εσείς . Ευχές και φιλιά και στην οικογένεια σας . :-)

8/1/08 12:50 AM  
Blogger Ιωαννα said...

Η πόλη της Τεργιέστης ειναι βουτηγμένη σε μια λασπώδη ομίχλη.

Βουλιάζεις τοσο αθόρυβα οσο κι εκείνη ..
Στο τέλος χάνεσαι στο βουητό των τρομαγμένων πλοίων .

Δεν θυμάσαι τι ποιό πολυ σε αναστάτωσε ...
Ο θόρυβος της μπουρού ....ή ο θόρυβος της μοναξιάς που σε τύλιξε .


Ιωαννα



Σας στέλνω ενα ζεστό χαμόγελο και μια αγκαλιά ευχές για υγεια-ευτυχια-ειρηνη

8/1/08 2:07 PM  
Blogger mamaloukas said...

Aura
ευχαριστώ αγαπητή μου, καλή χρονιά και σε σας.

Jo-anna
ευχαριστώ για το υπέροχο σχόλιο Ιωάννα. Η πόλη σας ανέκαθεν ήταν για μένα ένας ποθητός προορισμός. Να δω πότε θα τον κατακτήσω.
ανταποδίσω τις ευχές σας, ό,τι επιθυμείτε κι εσείς και πολλές ευχές και για τη γιορτή σας χθες.

8/1/08 3:52 PM  
Blogger ritsmas said...

Μου αρέσουν τα μικρά σφιχτά κείμενα που αδειάζουν προς τα έξω το νόημα της ιδιας μας της ζωής. Και ποιος δεν θαθελε μια ακόμη ζωή , άλλο ένα σώμα, μια καρδιά για να ξανακάνει τα ίδια λάθη, να πέσει στους ίδιους ανθρώπους, να ανηφορήσει το ίδιο κουραστικά όσο και στην προηγούμενη και να καταλήξει το ίδιο γεμάτος ή κενός ένα βήμα πριν το τέλος.
Καλημέρα....
ριτς

11/1/08 9:53 AM  
Blogger Haris said...

Είναι γλυκιά, αλλά και σκληρή η ομίχλη στην Τεργέστη...
Γεμάτη από αντιθέσεις.
Να πας Δημήτρη, θα σου αρέσει...

14/1/08 11:25 AM  
Blogger mamaloukas said...

Ριτσα
Σ ευχαριστώ για το σχόλιο. δεν νομίζω ότι θα το ήθελαν όλοι εκτός κι αν βρίσκονται ένα βήμα πριν το τέλος καλή μου. καλημέρα

Haris
Το ξέρω ότι θα μου αρέσει. όλες οι πόλεις της Ιταλίας μου αρέσουν ακόμα και το Μπάρι έχει μια γοητεία. δε θα μου γλιτώσει η Τεργέστη, έχει και ένα μπαρ πασίγνωστο...
Καλημέρα και σε σένα Χάρη.

14/1/08 12:07 PM  

Post a Comment

<< Home