Δύσκολες μέρες
δύσκολες μέρες... γαμώτο
ακούω τη μουσική απο το Blade runner, το Christine και το Wild at heart.
πίνω Talisker και πάλι τίποτα δε δουλεύει...
μάλλον πρέπει να την κάνω Ιταλία...
ακούω τη μουσική απο το Blade runner, το Christine και το Wild at heart.
πίνω Talisker και πάλι τίποτα δε δουλεύει...
μάλλον πρέπει να την κάνω Ιταλία...
κάπως έτσι έμοιαζε το στενό του σπιτιού σου όταν σε αποχαιρέτησα, θυμάσαι;
περασμένες δύο τη νύχτα, ερημιά απόλυτη...μετά απο περπάτημα της μισής πόλης
κι εγώ έπρεπε να επιστρέψω... χαχαχα.
όταν επέστρεφα νόμιζα ότι πατούσα πάνω σε σύννεφα που 'χαν κατέβει στη γη για να με χαιρετήσουν...
κρίμα που κράτησε μόνο μια μέρα...
σαν όνειρο...
(Σκέψου, σκέψου, κάτι θα βγει... αμ δε!)
Labels: προσωπικό
26 Comments:
Συμφωνώ, δύσκολες μέρες πράγματι ...
Εξαιρετική η ιδέα σας . Άντε, τί περιμένετε ? Ακόμη εδώ είστε ??? :-))
Και πολύ ατμοσφαιρική η φωτογραφία .
Ζεστές καλημέρες και φιλιά !
Να την κάνεις για Ιταλία...
Θα σου κάνει καλό!
έχεις writer's Block!
συμβαίνει σε όλους.
άστο μην το κρίνεις, Διάβασε, Περπάτησε, κάνε άλλα πράγματα όσο μπορείς διαφορετικά από το συνηθισμένο και θα περάσει χωρίς να το καταλάβεις!
(και φυσικά αν μπορείτε να φύγετε για λιγο για Ιταλία, δεν το συζητάμε!)
Σκέψου, σκέψου πάντα κάτι βγαίνει. Κι αυτά που βγαίνουν από σένα είναι εξαιρετικά, στο έχω πει...
Μωρέ και τις "Δύσκολες νύχτες" να διάβαζες, κατά που ψυχανεμίζεται η φλάσκα μου στην Ιταλία θα τις ρούφαγες νεράκι κι ας έχουν και μια ...δυσκολία αφ' εαυτού τους.
Άκου τι σου λες και βάλε πλώρη.
Aura
Ευχαριστώ καλή μου, να δούμε...
Harris
Ακόμη στο μεταίχμιο να πάω να μην πάω, φίλε μου...
Doll
θενκς παιδί μου!
alexandra
και μπλογκ έχω και πολλά μπλοκ να γράψω έχω! :))))
Dimitris-r
καλώστον... Να σαι καλά...
4 βαθμοί στο Λέτσε; Ψόφος, πού να πάω, δεν παώ μέχρι το Ζούμπερι ή στο Κορωπί καλύτερα που χω και φίλους;
This comment has been removed by a blog administrator.
Μπα; ανέβασε κανείς τίποτα;
Στο Κορωπί και δεν το συζητώ! (και φίλους και... υπόγειο!) (Υπόγεια να δουν τα μάτια σου!) (Μόνον ο Ντοστογιέφσκι λείπει!) (Ε, έλα και μπες? Ναι? Να μου λες και πού είναι κάθε φορά εκείνα που ψάχνω! Οχι με ένα "στο διάδρομο" να ξοφλάς, ναι?) Αντε, φιλάκια (κι έχουν το λόγο τους όλα! Αμέ!)
διεγραψε, διεγραψε, παντα ετσι έκαναν οι αστοι αλλα το κεφαλακι τους το ετρωγαν στο τελος.... :)
όλο σπαμ τώρα τελευταία...
μετα που θα 'ρθεις θα σου δωσω και μια γομα.....
Dimitris Athinakis said...
πάντως, και καμιά βόλτα ακόμα σε γκαλερί τού κολωνακίου δεν θα 'ταν άσχημη.
κι άσε τις "ντουλάπες" να παρκάρουν, γρατζουνίζοντας καπώ και πορτ-μπαγκάζ.
όλα εδώ πληρώνονται...
και πληρούνται...
[όλα μαύρα κι ένα πιάνο, μαμαλούκα μου!]
21/11/07 8:46 PM
Λυπάμαι μεσιέ Αθηνάκη έφαγες ελαφρά λογοκρισία...
Άλεφ φιλάκια, τελευταίο σχόλιο απο εμένα
το αγαπημενο xit του συγγραφεα: "σβηνω σβηνω, τα σχολια σας σβηνω, αβηνω...."
πολλά σπαμ βρε παιδί μου τώρα τελευταία
αβηνω;
τς τς τς
αγκαπιμαινυ μω διασκαλλα απω αβροιω ιπωσχωμε να δειυαζο τω μαθειμα μω κε να μοιν ξιανναγκανο ωρθωγκραφοικα λλαφοι!
θυμάμαι ότι πλήρωσα κάπου 80.000 δρχ κάποτε σε τηλεφωνήματα προς Ιταλία, τηλεφωνούσα πάντα μεθυσμένος, και έκλαιγα. Δεν μετάνιωσα ποτέ.
πρέπει να έχουν περάσει γύρω στα 23-25 χρόνια από τότε.
τι μου θύμησες.
Ωραίο κ. Φουντούλη... ειδικά η δεύτερη πρόταση
Αγαπητέ μου φίλε, ολα τα ποστ κλειστά. Λοιπον , καλή επιτυχία από εδω, το πρωτο που βρηκα ανοικτό σε σχολιασμούς.
Δεν ρωτω, γιατί δεν ειμαι περίεργη!!!
ριτς
Thnks My Ritsmas!
Καλημέρα σας..και καλως σας βρηκα! Ωραία φωτογραφία..και πολύ πιο όμορφες σκέψεις..Ελπίζω οι δύσκολες μερες να περασαν.. Αν έχετε χρόνο περάστε καμια βολτα απο το blog μου..καινουργια βεβαια.. αλλα ισως εχουμε να ανταλλαξουμε καποια στιγμη καμια ενδιαφερουσα αποψη ΚΑΛΗ σας μερα :)
επειδή προσωπικά τα πολλά ιζοναλμέντο δεν μου πηγαινουν ( εζησα ενα μεγαλο κομματι της ζωής μου έτσι και βαρέθηκα) και επειδή θελω να σου στειλω ενα μηνυμα πρωτίστως εκτίμησης και μετα οτιδηποτε αλλο, βρισκω αυτή την τρύπα για να εκφραστώ.
Εκτιμηση λοιπόν και τα βραβεία ειναι για όλους , αρκεί ο καθένας να ξέρει ποια ειναι τα όρια του.
Σε φιλώ
ριτς
roadartist
ωραίο νικ! να είστε καλά, σπανίζουν οι βόλτες μου στα μπλογκ αυτήν την εποχή, ποιος ξέρει όμως τι θα γίνει σε λίγο καιρό... ίσως αλλα΄ξουν τα πράγματα
Ριτς
καλή μου Ριτς σ ευχαριστώ που με σκέφτεσαι και με εκτιμάς. ελπίζω να έχεις καταλα΄βει ότι το ιζολαμέντο δεν πάει για τα βραβεία αλλά για τη συγγραφή
φιλιά πολλά
Post a Comment
<< Home